กลับบ้านปีใหม่ไปทำอะไร? นั่นนะซิ เรากลับไปทำอะไร? กลับไปหาครอบครัว ไปหาเพื่อนในสมัยเก่าตั้งแต่กระโปรงบานขาสั้น ไปทำบุญตักบาตรที่บ้าน ไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ หรือไปสังสรรค์ชนิดเมาเละหัวทิ่ม สำหรับผม เนื่องจากไม่ได้กลับไปบ้านหลายปีในช่วงปีใหม่ นานๆทีจะได้มาแบบนี้ ว่าแล้วก็เลยมีการนัดแนะเพื่อนฝูงกันตั้งแต่สมัยประถมยันมัธยมแถวบ้านให้มาสังสรรค์ พบปะพูดคุยกัน ถามสารทุกข์สุขดิบว่าเป็นไงมาไง แต่ล่ะคนไปทำอะไรที่ไหนบ้าง ด้วยความที่ชาตินึงจะได้เจอกัน ความมันส์ในการเสวนาในกลุ่มก็ทวีความสนุกกันไปตามเรื่องตามราว ยิ่งมาได้แอลกอฮอล์ช่วยในการเสวนา เวลานานไปก็ยิ่งสนุก ยิ่งมันส์เมื่อเล่าเรื่องกันสมัยเรียน คนนู้นเล่าที คนนี้เล่าที สลับกันไป บางคนต่อให้ปัจจุบัน มันมีลูกมีเต้า มีหน้าที่การงานดี เป็นเจ้าคนนายคน แต่เมื่อมันกลับมาเจอกันในกลุ่มในแก๊งเพื่อนสมัยเมื่อตอนเด็ก นิสัยบางอย่างที่รู้จักกันในวัยนั้น มันยังหลงเลยให้ได้ขำกันอยู่ไม่เสื่อมคลาย เพื่อนคนนี้อาจจะทำไร่ไถนา แต่ทว่ามันสามารถตบหัวทักทายเพื่อนที่เป็นระดับผู้จัดการได้ หรือเพื่อนที่เป็นครูสอนเด็ก บางครั้งอาจขอคำแนะนำในการใช้ชีวิตจากคนที่เรียนหนังสือไม่จบด้วยซ้ำ จากการนั่งเสวนากับเพื่อนเก่าสมัยเรียนทำให้ผมได้เข้าใจว่า ไอ้ทั้งหมดทั้งมวลที่คุยกันมานี้ นี่แหละที่เขาพิสูจน์ว่ามันคือคือ “เพื่อน” เพื่อนที่ไม่สนว่ามึงจะเป็นอะไรในฐานะของสังคม แต่เพื่อนคือคนที่สามารถคุยกันได้ทุกเรื่อง อีกทั้งยังแนะนำชี้แจงกันในสิ่งที่ถูกที่ผิด ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน ต่อให้แตกต่างกันในหลายด้านก็ตาม แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่แตกต่างและห่างหายไปจากเดิมทุกครั้งที่กลับมาเจอกัน คือ “มิตรภาพ” อันแน่นแฟ้นที่ผูกพันกันตั้งแต่ทุกคนได้ตกลงกันไปแล้วว่าเราเป็น “เพื่อน”

ใกล้จะถึงปีใหม่ พวกคุณคิดถึงอะไรกันบ้าง? งานเคาน์ดาวน์สุดอลังการ, ปาร์ตี้สุดเหวี่ยงกับเพื่อนๆ, หาที่เที่ยวสักที่ชาร์จพลังชีวิต, สวดมนต์ข้ามปี, ทำบุญตักบาตร, โบนัสสิ้นปี, ทำงานงกๆไม่ได้หยุด หรือนอนแคะสะดือเล่นอยู่ที่บ้าน ใครจะเลือกกิจกรรมไหน หรือคิดถึงอะไรก็ไม่ใช่เรื่องผิด ซึ่งต่างคนก็ต่างวาระ ต่างกรรมกันออกไป พอดีผมนึกขึ้นได้ถึงหนังสือเล่มนึง ซึ่งได้อ่านไปเมื่อตอนต้นปี ชื่อหนังสือเรื่อง “Fineday Sadturday คืนวันเศร้า เช้าวันสุข” ของนักเขียน “ผมอยู่ข้างหลังคุณ” หนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาของหนังในรอบปี 2555 ที่หยิบยกเอามาวิเคราะห์ให้แตกประเด็นในเชิงจิตวิทยา ความเป็นไปในสังคม ทั้งด้านดีและร้าย บังเอิญจะมีอยู่ 1 หน้าที่ผมชอบมาก มันเป็นคำถามง่ายๆที่ยิงมาใส่เรา ให้เราคอยตรวจเช็คชีวิตที่ผ่านมาว่าคุณทำอะไรลงไปบ้างในรอบปี ใครทำให้คุณรำคาญที่สุด? คุณสูญเสียใครไป? คุณละเลยใครไปบ้าง? ของขวัญที่ดีที่สุดของคุณคือ? อะไรคือสิ่งที่คุณเสียใจมากที่สุด? ใครให้แรงบัลดาลใจคุณ? หนังสือเล่มโปรดของคุณคือ? ใครละเลยคุณบ้าง? เซ็กซ์ที่ดีที่สุดของคุณคือ? ความผิดหวังที่ใหญ่ที่สุดของคุณคือ? สิ่งที่คุณทำแล้วเสียใจ สิ่งที่คุณเสียใจที่ไม่ได้ทำ? คุณให้แรงบัลดาลใจใคร? เพลงโปรดของคุณคือ? ของที่แพงที่สุดที่คุณซื้อคือ? สิ่งที่คุณเรียนรู้ สิ่งที่คุณหลงลืม? เห็นคำถามแล้วปวดตับกันเลยใช่มั้ยครับ ผมมานั่งนึกๆคำตอบตัวเองดู เออจริงว่ะ ที่ผ่านมาบางเรื่องก็ตอบได้ยาก บางเรื่องก็ไม่ยากจะตอบ […]

เนื่องด้วยทุกวันนี้ช่องทางการดูบอลผ่านทางเคเบิลทีวี มีให้เลือกกันหลากหลาย จำนวนผู้บรรยายเกมก็เพิ่มสูงเป็นเงาตามขึ้น จากปกติที่จะมีแต่คู่ใหญ่ๆถ่าย ทุกวันนี้เปลี่ยนไปเป็นถ่ายทุกคู่ มีผู้บรรยายเกมแบบไทยๆ สแตนด์บายรอคอยบรรยายเกมให้คนดูได้สนุกสนาน และเมื่อมีผู้บรรยายเกมฟุตบอลมาก บางคนก็พากย์ได้เรื่องหรือไม่ได้เรื่องก็มี ที่เห็นโดนกะซวกบ่อยสุดๆ คงจะเป็นคุณแอ๊ดดี้ วีรศักดิ์ นิลกลัด ที่ชาวออนไลน์เอาแกมากะซวกเล่นแบบเสียๆหายๆ จนกลายเป็นเรื่องฮาไป ถึงขนาดมีการตั้งแฟนเพจกันเป็นเรื่องเป็นราวเลยทีเดียว ถ้าถามในมุมมองของผมนะ คุณแอ๊ดดี้ แกอาจจะพากย์ถูกผิดไปบ้าง อย่างรายชื่อนักฟุตบอล แต่ก็ไม่มากเสียหายอะไร อย่าลืมว่าแกคือเบอร์หนึ่งในวงการพากย์กีฬาของเมืองไทยในเวลานี้ จะหาคนที่ไหนที่สามารถพากย์บอล เทนนิส กอล์ฟ รถแข่ง บาสเกตบอล และกีฬาอื่นๆอีกเยอะได้เก่งเท่าแก เก่งจนขนาดที่ว่า เฮียแจ็คกี้ อดิสรณ์ พึ่งยา ยังซูฮกให้เลย หลายคนอาจจะบอกว่าพากย์แบบนี้ไม่ถูกใจ มึงไปเตะแทนเขาซิ มึงทำได้รึเปล่า ผมก็อยากจะบอกว่า สำหรับใครที่ไม่รู้จักคุณแอ๊ดดี้ ถ้าเห็นแกเล่นบอลนะ ผมนึกว่ามาราโดน่า แกตัวเตี้ย อ้วน แต่พลิ้วเหลือหลาย แถมสปีดบอลยังใช้ได้อีก อีกคนที่ผมเห็นโดนด่าบ่อยๆ คงเป็นคุณกิตติกร อุดมผล คอลัมนิสต์ของสยามกีฬา ที่เด็กผีพากันด่าแทบจะจมธรณี ว่าพากย์แบบนี้ วิจารณ์แบบนี้ นักเตะใครมันจะไปทำได้ แล้วก็ด่าแบบเทสาดเทเสียว่า มึงลองไม่พากย์บอลแล้วลองไปเตะแทนเขาซิ จะรู้ว่ามันเป็นไง […]

ลูกสาวอยากทำคุ๊กกี้ตอนสองทุ่มเพื่อที่จะเอาไปขายที่ตลาดแถวๆบ้าน เราเลยให้ลองซ้อมวาดลงกระดาษก่อนว่าอยากได้คุ๊กี้รูปร่างแบบไหนใส่ถุงยังไง ราคาเท่าไหร่ดี เธอก็จัดการลงมือวาดเอง ให้แม่เติมราคาที่ป้ายถุงขนม แม่ชอบที่หนูทำจัง

  แม้ไม่ใช่กระสือหรือกระหังที่ชอบเหาะเดินอากาศบินว่อนตระเวนหาของเน่ากิน แต่ผมว่าหลายๆคนคงทำตัวเหมือนผีสองประเภทนี้อยู่ เหมือนยังไง? เสียงลึกลับข้างหลังผมมันถามด้วยความสงสัยพร้อมขมวดคิ้ว เหมือนตรงที่ชอบกินของเน่าไงครับ ของเน่าความหมายตามพจนานุกรมฉบับคนหูเหล็ก หมายความว่า เสียและมีกลิ่นเหม็น เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น จึงขอยกตัวอย่างกันพอลางๆ ขี้ ขี้ และก็ขี้! ถ้าเป็นเวอร์ชั่นสำเนียงฝรั่งก็ต้อง…Oh Shit! แต่ถ้าเป็นผีสองประเภทข้างต้นก็คงจะร้องว่า “โอ้โห้ ขี้ก้อนนี้น่าหม่ำจัง” ฮ่าๆๆ ก่อนจะเลยเถิดกันไปมากกว่านี้ จนจะพาท่านผู้อ่านติดไปกับรถสูบส้วม ว่าแล้วก็มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง มีพระฝรั่งรูปหนึ่งไปอยู่กับท่านพุทธทาส ชอบจับผิดตามนิสัยฝรั่ง จับผิดว่าพระไทยกราบไม่สวยบ้าง นอนตื่นสายบ้าง ขี้เกียจบ้าง ไปเล่าให้ท่านพุทธทาสฟังทุกวันๆ วันหนึ่งท่านพุทธทาสจึงคุยกับพระฝรั่งรูปนี้ว่า “คุณนี่ก็แปลกเนอะ อยู่ดีๆไม่ชอบ ชอบกินของเน่า” พระฝรั่งยังไม่รู้  เนื่องด้วย ตัวอักษร ง.งู สองตัว วิ่งชนกันในสมอง ก็เกิดถามกลับว่า “หลวงพ่อครับของเน่าใน ความหมายของหลวงพ่อคืออะไรครับ” หลวงพ่อก็เลยบอกว่า “ในวัดนี้มีทั้งพระดีและพระไม่ดี แต่ฉันเชื่อว่าพระที่ดีย่อมมีมากกว่า แต่ทำไมเธอมองไม่เห็นพระเหล่านั้น ทำไมเธอจึงมองเห็นแต่ความไม่ดี รู้ไหมการที่เธอมองเห็นแต่ด้านไม่ดีของคนอื่น จิตใจของเธอเป็นสุขหรือเป็นทุกข์” “ทุกข์ครับ” พระฝรั่งตอบ หลวงพ่อถาม “ร้อนหรือเย็น” “ร้อนครับ” พระฝรั่งบอก […]

เป็นคุณจะทำอย่างไร….. ผมเดินตามเธอเลือกซื้อเสื้อผ้า  อย่างกับจะอยู่สักเดือน  เธอชี้ ๆแล้วถามราคา จ่ายเงินแล้วส่งให้ผม คนเยอะเต็มไปหมดมีสาวๆ มาเลือกซื้อเสื้อผ้าเต็มกาดหลวง ผมลืมมองเวลา เธอได้เสื้อผ้ามา เจ็ดชุด แบบไม่ต่อราคาสักตัว ผมก็แค่ยิ้มให้เธออยากทำอะไรก็ปล่อยเธอตามสบาย นาทีนี้ ผมควรให้เธอได้ทำตามใจเธอเต็มที่  เดินจนเหนื่อยผมซื้อน้ำมะพร้าวเผาไปสองลูก ส่งให้เล็กและตัวเอง ดื่มอย่างกระหาย ผมร้อน แต่ พลังเลือกเสื้อผ้าของผู้หญิงยิ่งใหญ่จริง ๆเธอๆทุกคนไม่มีเหนื่อยไม่มีหมดแรง เกือบตีหนึ่งแล้วนะผมชวนเธอกลับ ผมอยากแวะเข้าร้านสักหน่อย เธอบอกขอตามมาด้วย  ผมจำเป็นต้อง พาเล็กมา ที่ร้าน ด้วย ลูกค้าเยอะจนแทบไม่มีที่จอดรถ ผมพาเธอเข้าไปในร้าน พนักงานสาว ๆยิ้มและซุบซิบกันใหญ่ แต่ไม่มีใครกล้าทัก อาจเป็นเพราะเกรงใจ และ ร้อยวันพันปี ผม ไม่เคยพาสาว ๆเข้าร้านสักที วันนี้ เลยกลายเป็นเรื่องใหญ่ สำหรับพนักงาน ผมสังเกตุเมื่อผมนั่งที่เคาเตอร์หน้าบาร์ สาว ๆที่ว่างจะเลียบๆเคียงเดินทำเป็นมาขอหลอดดูดมั้งน้ำแข็งมั้ง บางคนใจกล้าหน่อย ก็มาหลิ่วตาล้อเลียน ทำนอง กิ๊กเหรอทำนองนั้น    ผมสั่งคอคเทลให้ เล็กดื่ม เล็กบอก วันนี้ […]

เคยนั่งนึกมั้ยครับว่าทุกวันนี้เราเรียนหนังสือไปทำซอกตึกอะไร และทำงานไปเพื่อแมวน้ำอะไร ผมรู้สึกว่าสองสิ่งนี้มีเป้าหมายด้านมืดที่ผมคิดคล้ายๆกันคือ เงิน! เราเรียนหนังสือเป้าหมายหลักคือการเรียนรู้สิ่งต่างๆในชีวิต เป้าหมายรองก็คือเป็นทางสานต่อในวิชาชีพของการทำงานตนเอง ส่วนการทำงาน เราทำงานเพื่อหาเลี้ยงตัวเองและครอบครัว เพื่อให้สุขภาพปากท้องเป็นอยู่อย่างสะดวกสบาย สังเกตมั้ยครับว่าจุดมุ่งหมายทำไมมันตรงดิ่งมาที่เงิน เงินสามารถซื้อความสุขได้…? ส่วนจะได้จริงหรือไม่ อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับมุมมองใครมุมมองมัน จริงอยู่ที่เงินสามารถซื้อความสะดวกสบายในชีวิตได้ ประมาณว่า “เงินมา ปัญหาหมด เงินหด ปัญหามา” แต่เรื่องของความสุขใครจะกล้ารับประกันว่ามันซื้อได้ ถ้ามนุษย์ทุกคนมีความเป็นอยู่สุขสบาย (ซึ่งคงเป็นไปได้ยาก) มนุษย์จะถวิลหาสิ่งใดกันเล่า? ชื่อเสียง ลาภยศ เงินตรา หรือว่าความสุข ทุกวันนี้ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เจอแต่คนมีความทุกข์ (ซึ่งเป็นเรื่องปกติธรรมชาติของมนุษย์อยู่แล้วที่จะทุกข์มากกว่าสุข) หลายคนๆ หลงลืมความสุขในใจของตัวเองไป ไม่ได้ออกตามหา ทักทายทำความรู้จักมัน สาเหตุนึงที่คนส่วนใหญ่เป็นแบบนั้นเพราะพวกเขาซีเรียสกับชีวิตมากเกินไป “หนี้ท่วมกบาลแบบนี้ จะให้ปั้นหน้ายิ้มได้ยังไง” เสียงจากกลุ่มคนเหล่านั้นทักท้วง บางคนทุกข์ใจกับเรื่องเล็กน้อย บางคนทุกข์ใจกับเรื่องใหญ่โต เป็๋นกังวลกับชีวิต หากทุกคนลองปล่อยทุกข์ทิ้งไว้ลืมมันไปชั่วขณะ ไม่ต้องไปใส่ใจมัน แล้วลองหันมาหาความสุขเพื่อตัวเองให้มันจำเริญใจ อย่างน้อยถึงแม้มันจะช่วยแก้ไขปัญหาไม่ได้ แต่ก็ช่วยผ่อนคลายให้เราได้เบิกบาน ได้หันกลับไปสู้ต่อกับชีวิต ใช้ความสุขเป็นยาชูกำลังให้กับตัวเอง ยิ่งมีความสุขทุกวันมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี งานนี้คงไม่ต้องบอกนะครับว่าการทำให้ตัวเองมีความสุขนั้นต้องทำยังไง ผมว่าทุกคนน่าจะรู้ดีอยู่แล้วว่าอะไรที่ทำให้ตัวเองมีความสุข โดยไม่ต้องไปเดือดร้อนใคร ขอให้ทุกคนยิ้มกับความสุขตัวเองและคนอื่นครับ

ถ้าเมียรู้เข้า…… ผมรับโทรศัพท์ เมื่อวานนี้ตอน สามทุ่ม น้องเล็ก โทรมาหา บ่นน้อยใจว่า ผมกลับจากปายแล้ว ไม่โทรหาเลย ผมขอโทษและบอก หลังกลับมางานยุ่งมากเพราะกลางวันผมไปรับทำเสาโทรศัพท์ ขยาย 3 G ทั่วภาคเหนือ กับเพื่อนรุ่นพี่ เธอบอก ไม่คิดถึงเธอเหรอ ผมบอกก็คิดถึง เธอบอกงั้นรออยู่นั่นนะจะไปหา ผมบอกมาเลย ถ้าแน่จริงๆ ผมเกือบลืมไปเสียสนิทเพราะมัวตกแต่งอ๊อฟฟิตใหม่ เธอโทรมาตอนเกือบ 5 ทุ่ม บอกมารับด่วน อยู่แอร์พอตแล้ว ผมย้ำอีกทีว่า”  ล้อเล่นหรือเปล่า ดอนเมืองหรือสุวรรณภูมิ”   เธอบอกอยู่เชียงใหม่จ๊ะมาจริง ๆสุดท้ายไฟต์สุดท้ายแล้ว ด้วยจะรอด้านหน้าขาออกภายในประเทศ ผมรับสายด้วยอาการตกตะลึง    เธอมาจริงๆหรือเนี่ย ผมรีบบึ่งรถไปรับแทบไม่ทัน เธอมาจริง ๆครับ ไม่เอาอะไรมาเลย มาชุดเดียว มีแค่กระเป๋าถือ กับมือถือ ผมต่อว่าเธอทำไมทำอย่างนี้ แม่จะว่าอย่างไร ทำไมทำตัวอย่างนี้  เธอบอกพี่ออกรถก่อนแล้วจะเล่าให้ฟัง ผมขับรถด้วยใจไม่ปกติ เธอบอกทะเลาะกับแฟนมา บอกแม่ว่าไปบ้านที่ระยอง ให้ป้าดา บอกแม่ว่าอยู่ระยอง แต่บินมาเชียงใหม่ […]

ไม่เอาแล้ว……ผัว สองสามวันก่อนนั่งทำงานปิดยอดอยู่อ๊อฟฟิต ตอนตีสาม   น้องน้ำผึ้ง สาวสวยจากเวียงแหง ผิวพรรณดี มาเลียบเคียง ๆที่หน้าห้องจะกลับก็ไม่กลับ เดินผ่านไปแล้วก้อเดินกลับมาเหมือนมีเรื่องจะพูดคุยด้วย  แต่ก้อไม่มีจังหวะ  ผมอดไม่ไหว เลยลุกไปเรียก น้ำผึ้ง นั่ง อ้ำอึ้ง บอก มีเรื่องใหญ่ มากในชีวิต  ไม่รู้จะทำอย่างไร ผมถามเรื่องอะไร  เธอบอก แฟนถ่ายคลิปวีดีโอโป๊ตอนร่วมรักเก็บไว้ แล้ว อยากเลิกกัน เขาขึ้นมาจากเวียงแหง มาข่มขู่เอาเงินไปห้าพันบาทตอนบ่ายนี้ และทำ ทำอย่างนี้มา หลายครั้งแล้ว ขอเลิกก็ไม่ยอม แถมจะทำร้ายอีกด้วย  ผมถาม  แล้วทำไมไม่แจ้งความตำรวจ นี่มันเข้าข่ายขู่เข็ญรีดเอาทรัพย์ ติดคุกได้นะ เธอเริ่มร้องไห้ บอก “หนู  ไม่อยากให้เรื่องใหญ่กลัวแม่รู้ ว่าทำงานกลางคืน และแฟนก็ขู่จะไปบอกแม่ที่เวียงแหง หนูทนมานานแล้ว “ ผมถาม แล้ว จะให้ช่วยอย่างไร  เธอบอก ช่วยหายานอนหลับ แรงๆ ให้หนูหน่อยได้ไหม ให้มันหลับไปเป็นวันเลย ยิ่งดี  หนูอยากได้โทรศํพท์มือถือ มันเอาติดตัวไว้ตลอด  เวลานอนมันยังนอนทับเลย […]

อันนี้คือผู้ที่เมามาย ในขณะที่เริ่มเมาแต่ยังไม่รู้ตัวว่าเมา อันนี้ที่จริงแล้วเขียนยาก ไม่รู้จะแนะนำยังไงเพราะตัวเองก็เมาทุกที แต่ไม่ว่าอย่างไรการเมาที่ดีจะต้องมีสติหลงเหลืออยู่บ้าง เผื่อเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันที่เราอาจจะต้องเข้าไปมีส่วนร่วม หรืออย่างน้อยที่สุดก็เพื่อความสดชื่นในยามตื่น ไม่ปวดหัวแฮงค์ ทำงานไม่ได้ ไม่สบายเหมือนคนเป็นโรค ตัวอย่างและสาเหตุของการเมามาย/แฮงค์โอเวอร์ 1. กินเร็ว – จะกินเร็วไปไหนครับ คือไม่ได้บอกว่าให้กินช้า กินเร็วก็ได้แต่อย่ากินนาน อันนี้พี่เล่นกินเร็วติดสปีดแบบไม่กลัวเมา ทั้งยังนั่งนานรากงอก ไม่เมาไม่รู้ว่าไงละครับ 2. กินนาน – ไม่มีบ้านช่องให้กลับกันหรือไงครับ ลูกเมีย แฟนไม่รออยู่หรือ กินได้ครับแต่ต้องรู้เวลาว่าจะต้องนอนกี่โมง ร่างกายจะต้องพักผ่อนนอนหลับ การนั่งกินเหล้านานๆทำให้อ่อนเพลียนะครับ ร่างกายไม่ได้พักผ่อน เวลาเมาแล้วนอนก็เหมือนกัน จะรู้สึกเหมือนนอนไม่อิ่ม เพราะหัวสมองเรามันเมา 3. ไม่กินข้าว/กับแกล้ม – ไม่ต้องวิเคราะห์อะไร คนเราไม่ได้กินข้าวมันก็ต้องหิวต้องเพลีย แล้วยังเติมเหล้าเข้าไปอีกก็ทั้งเพลียทั้งเมา ร่างกายเราต้องอ่อนล้ากว่าปกติแน่นอน ต้องบังคับตัวเองให้ไปกินข้าวซะ แล้วค่อยกลับมาแดกเหล้า จะได้ไม่เมาไว 4. เพื่อนยุ – อันนี้พวกชอบรับคำท้าจะโดนหนัก ใครจะยุก็ช่างมันครับ เราเมามันไม่ได้เมาด้วย มันแกล้งเราครับ อย่าไปเชื่อมัน กินแบบที่ตัวเองจะกินก็พอ เล่นเกมกับมันแล้วแกล้งกินน้ำเปล่าบ้างก็ได้ บอกมันเลย กูไม่แมน […]

เพื่อน โทรมาชวน ตั้งแต่เมื่อวาน บอก ให้ตื่นเช้าๆ จะได้ไปทำบุญกับเพื่อนที่บวชกะทันหัน เพราะเห็นมันเคราะห์ร้าย มาหลายเรื่อง ผมถามไปว่า มันบวช ตอนไหน ไม่เห็นมีการ์ดเชิญ  ไอ้นัยบอก ไม่รู้ เหมือนกัน เห็นว่าไปบวช เจ็ดวัน มึงตื่นเช้าๆ ก็แล้วกันกูจะมารับ ผมรับปาก ทั้งที่ยังงงไม่หายว่า มันบวชได้อย่างไร  แต่ก็อยากไปทำบุญเหมือนกัน ดึก ๆเคยไปไหว้แต่ครูบา ตรงตีนดอยสุเทพ   ผมเลิกร้านเอาเกือบตีสี่ เลยไปหา ซื้อชุดสังฆทานไว้ ที่ตลาดช้างเผือก ซื้อชุดสังฆทาน ผลไม้ และน้ำดื่มเป็นขวด ไม่ลืมซื้อซองขาว เผื่อใส่ปัจจัย  ผมรีบนอน แต่ยังไงด้วยความเคยชิน นอนเอาเกือบเช้าเหมือนเคย ทำบุญไม่ขึ้น…. เก้าโมงกว่า  นัยโทรขึ้นมาปลุก บอก มารับแล้วรออยู่ ข้างล่าง  ผม รีบตื่นทั้งที่ยังง่วง อาบน้ำแล้ว ก็หยิบสังฆทาน ไปที่รถมัน มันเอาวีโก้ มารับ ผมขี้เกียจขับรถอยู่แล้วดีเลย      เราไปถึงวัดร่ำเปิง เอาเกือบสิบโมง ไปตามหา […]

ถ้ามีใครมาถามผมว่า ไอดอลของผมเป็นใคร ผมจะยืดอกกล้าตอบอย่างภาคภูมิใจไปเลยว่า “พ่อผมครับ” ใช่แล้ว พ่อผมเอง พ่อที่ไม่ได้เป็นนักธุรกิจประสบความสำเร็จร่ำรวยระดับหมื่นล้าน พ่อที่ไม่ใช่ข้าราชการชั้นสูงเป็นที่นับหน้าถือตา พ่อที่ไม่ใช่ดาราละครน้ำเน่าผู้มีชื่อเสียงทางทีวี แต่เป็นพ่อผมที่เป็นพ่อค้าขับรถเร่ขายหอม กระเทียม พริกแห้ง และผลไม้ ตั้งแต่เล็กจนโต ตอนอยู่กับพ่อทุกครั้ง ผมได้ซึมซับอะไรหลายๆอย่าง จากพ่อ ทั้งลักษณะนิสัย บุคลิกท่าทาง การใช้ชีวิต ผมติดการดูหนังจากพ่อเพราะม้วนวิดิโอหนังเรื่อง Rambo, Madmax และ American Ninja ผมติดการฟังเพลงจากพ่อ เวลาที่พ่อขับรถเร่ขายของแล้วเปิดเพลงสุรพล สมบัติเจริญ สลับแทรกกับการพูดของพ่อ ผมติดการอ่านหนังสือมาจากพ่อ เพราะตู้หนังสือที่บ้านเป็นหนังสือของพ่อหมด ผมติดและชอบการเดินทางไปที่ใหม่ๆทุกครั้งเวลาที่พ่อขับรถไปซื้อของมาขายจากที่ไกลๆ ผมติดนาฬิกาข้อมือเหมือนพ่อ ชนิดที่ว่าไม่ใส่วันนึงก็แทบจะเป็นจะตาย และอะไรอีกหลายๆอย่าง ฉนั้นทุกครั้งที่ผมคุยกับแม่เรื่องพ่อ เอาอัลบั้มรูปเก่าๆจากฝีมือการถ่ายของพ่อมาเปิดดู แววตาแม่ดูเป็นประกายมีความสุขทุกครั้งที่เล่าเรื่องพ่อให้ฟัง ว่าตอนเป็นหนุ่มพ่อเป็นคนยังไง และทุกครั้งที่แม่คิดถึงพ่อ ผมจะเป็นเหมือนเงาของพ่อให้แม่ได้มองคิดถึง พ่อเป็นไอดอลของผมหลายอย่างๆ เป็นลูกผู้ชายที่รักครอบครัว พี่น้อง เพื่อนฝูง เป็นคนที่มีความอดทนและอุตสาหะ มุ่งมานะมากเวลาจะทำอะไร เป็นนักดูหนัง ฟังเพลง เล่นดนตรี ถ่ายรูปฝีมือฉกาจ แถมแต่งตัวได้เท่ชะมัดยาก มีบุคลิกน่าเกรงขามเสมอ หรือในบ้างห้วงอารมณ์ก็เป็นคนชอบความตื่นเต้น จนผมเผลอติดนิสัยเอามาใช้ด้วย […]

โจร…..ในคราบสาวสวย ที่ร้านเกิดเรื่องวุ่นๆ ขึ้น ปรากฏมีเงินเด็กหายในห้องแต่งตัว มา  สามสี่คืนติดต่อกัน  สร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าให้กับผมยิ่งนัก ไหนจะเป็นเงิน ไหนจะโทรศัพท์ มือถือ  และน้องๆ แต่ละคนใช้โทรศัพท์ ถูกที่ไหน iphone   bb  samsung เอย เครื่องหนึ่งเป็นหมื่น ๆทั้งโหลดภาพ ส่งอะไรไม่รู้ มั่วกันไปหมด ดูหนัง ฟังเพลงกันไป เห็นเติมเงินกันไม่หยุดหย่อนทะเลาะกับแฟน เมามาก็เขวี้ยงลงพื้นแตกก็ซื้อกันใหม่ ไม่รู้ค่าเงินเอาเสียเลย พอตกรุ่นหน่อยกลัวน้อยหน้าเพื่อนก้อเปลี่ยนใหม่เป็นสังคมที่ แข่งขันกันสูงเหลือเกิน  ห้องแต่งตัวผู้หญิงก็มีล๊อกเกอร์ ให้ หายแม้กระทั่งเงินในกระเป๋าที่ถืออยู่  ยังหาย แสดงว่าต้องมีมืออาชีพหลุดเข้ามาในกลุ่มน้อง ๆผู้หญิง  มีเด็กมารายงานของหาย เสื้อเจ๊คเก๊ตมั้ง รองเท้ามั้งเงินมั้ง เกือบอาทิตย์มาแล้ว ผมเรียกประชุมก็แล้ว ประกาศมีโทษก็แล้ว แต่ของก็ยังหายผมเลยประมวลเอาด้วยตัวเอง ว่ามีพนักงานใหม่ ๆเข้ามาในเดือนพฤศจิกายนนี้ กี่คน  ไล่ไปไล่มา สรุป มีน้อง ใหม่ เจ็ดคน  ผม จำแนกแบ่งเป็นเรียนหนังสือกับไม่เรียน ทำเป็นตารางไว้ เพื่อหา คนแปลกปลอม และสังเกตุ […]

เพิ่งรู้…….ว่าเขาเป็นเกย์ น้ำเป็นเด็กสาวสวยทรงเสน่ห์ จากอำเภอดอยสะเก็ด เคยถ่ายรูปขึ้นปกนิตรสารแจกฟรี ประจำเชียงใหม่และมีถ่ายโฆษณาขึ้นหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น อยู่เป็นประจำ ลูกค้าติดกันเกรียวกราว  แต่น้ำไม่เคยยุ่งกับใครมากนักไม่เคยออกไปกับลูกค้า ไม่ชอบเที่ยวเพราะมั่นคงในความรัก และศรัทธาต่อแฟนคุยกัน   เห็นบอกว่าแฟนเป็นร้อยตำรวจโท    รักกันตั้งแต่ เป็นนักศึกษา  มาทำงานกลางคืน ก็ไม่ห่วงเข้าใจกันดีไม่มีหึงหวง แต่คืนนี้ น้องน้ำปกติเป็นคนร่าเริง ไม่เคยมีปัญหา วันนี้เธอ มานั่งอยู่ตรงหน้า ใบหน้าแดงกล่ำคงผ่านการร้องไห้ อย่างระทมทุกข์ เธอบอกว่า” หมดแล้ว ทุกอย่าง หมดทุกความฝัน ” ได้ความว่า วันนี้เธอลืมเอากุญแจล๊อคเกอร์มา ยืมมอเตอร์ไซค์ของเพื่อนกลับไปเอาตอนสองทุ่ม ปกติเธอมาทำงาน หกโมง เขามาส่ง ผมเคยเห็นสองสามครั้ง หล่อ คม สมารท์ สมกับ จะขึ้นเป็น สารวัตรเร็วๆ นี้     น้ำแทบช็อคตาย เพราะกลับไป เห็นผัวของเธอกำลัง มีเซ็กส์ กับตำรวจ รุ่นน้อง คู่หู ที่เธอสนิทมากคนหนึ่ง เธอบอก พี่เป็นไปได้อย่างไร แฟนเธอออกจะแมนขนาดนั้น  เธอกลับมาก็ทำงานไม่ได้เพราะเธอช๊อค  เขาก็ช็อค เพราะไม่คิดว่าเธอจะไปเห็น […]

ขอโทษ….เด็กเสริฟไม่มีหัวใจหรือไง….. ผมมัวแต่ยุ่งเรื่อง ของไหม…  วันนี้ผมเข้าร้าน เอาเกือบสามทุ่ม หมอย้ายไปอยู่ห้องเดี่ยวแล้ว เห็นไหมพยายามกลืนน้ำลายด้วยความยากลำบาก แล้วเวทนา มีแม่มานั่งเฝ้าแล้ว แฟนเห็นบอกว่ามาเยี่ยมแล้วก็กลับไป กัปตันมาบอกว่า เสริฟคนหนึ่ง ขาดงานไปสองวันแล้ว ไปก่อเรื่องมา บอกให้ผมเตือนหน่อย มันเป็นเอามากไปทุบห้องพนักงานสาว ที่ทำงานเดียวกันที่มันเฝ้ารัก เทียวรับเที่ยวส่งอยู่ เรื่องแบบนี้ ว่ากันไม่ได้ ทั้งเดือนทั้งปี มันเจอแต่ลูกค้าและผู้หญิงในร้าน แล้วจะให้มันไปรักกับใคร ทั้งที่มีกฏเป็นแฟนกันในร้าน  ต้องออกคนหนึ่ง แต่ก็ไม่เห็นใครกลัว  บางครั้งผู้หญิงก้อเป็นฝ่ายเริ่ม บางทีก้อผู้ชาย เป็นอย่างงี้มาหลายยุคหลายสมัยแล้ว คืนก่อนเห็น ไอ้ต้น ไปสูบบุหรี่ หลังร้านแล้วขับมอเตอไซค์ทะยาน ออกไป หายไปเกือบครึ่งชั่วโมง บอกขอโทษครับพี่ ผมไปเบิ้ลรถคลายเครียดมา  ถามความได้ว่า ลูกค้าซื้อมือถือ ซัมซุง s-3 ให้น้องที่มันหลงรัก แล้วเข้ามาเที่ยวที่ร้านกอดกันกลม  มันเข้าไปเสริฟเห็นภาพบาดตาเข้า ต้องสะกดใจแล้วไประบายกับรถมอเตอไซค์แทน . .. เห็นใจมันแต่เห็นด้วยไม่ได้ ทำไม่ถูกก้อต้องเตือน    5  ทุ่ม เรียกมาคุย ต้นทำหน้านิ่งก้มหน้ามือไม้พันกันไปมา  กลัวความผิด …  […]

ความรักของแม่ที่มีต่อลูกนั้น บางครั้งก็เข้มข้น จนไม่สามารถที่จะเขียนบรรยายออกมาผ่านตัวหนังสือได้ทั้งหมดจริงๆ ซึ่งหนังเกาหลีคุณภาพเรื่องนี้นำเสนอออกมาให้เห็นได้เลยว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่นั้นทำเพื่อลูก ไม่จำเป็นต้องการเหตุผลใดๆ ที่นอกเหนือจากความรักของแม่ แม้แต่น้อย และไม่ว่าลูกจะผิดแค่ไหน คนรอบข้างจะรังเกียจเราเท่าไหร่ แต่สุดท้ายคนที่ยืนอยู่เคียงข้างเรา ที่เป็นห่วง เห็นใจ และคอยปกป้องเราเสมอนั่นคือ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าแม่ ครับ หนังเกาหลีเรื่องนี้ เล่าเรื่องของสองแม่ลูกที่ฐานะไม่ค่อยจะดีคู่หนึ่ง ที่แม่(คิมเฮียวจา)เป็นคนขายสมุนไพร โสมเกาหลี รวมถึงรับฝังเข็ม ส่วนโดจุน (ลูกชายที่แสดงโดยวอน บิน) เป็นหนุ่มวัย 27ปี ที่มีปัญหาพิการทางสมอง มักโดนผู้อื่นแกล้ง และล้อว่าติดแม่อยู่เสมอ โดจุนนั้นอยากมีความรักกับหญิงสาว แต่ไปจีบสาวที่ไหน ก็ไม่มีใครสนใจเพราะสติไม่ค่อยสมประกอบ จนอยู่มาวันหนึ่งโดจุนพระเอกของของเราดื่มหนักไปหน่อย  จนเจ้าของร้านต้องไล่ให้กลับบ้านไป  ซึ่งขากลับระหว่างทาง เขาได้เจอเด็กสาวมัธยมคนนึง โดจุนจึงเดินตามไปเพราะแค่อย่างรู้จัก!? แต่พอเช้าวันต่อมาเด็กสาวคนนั้นเกิดตายบนดาดฟ้าบ้านหลังหนึ่ง และจู่ๆตำรวจที่ดูแลในท้องที่ก็พิจารณาคดีว่าโดจุนเป็นคนฆ่า ทั้งที่ยังไม่เห็นหลักฐานต่างๆมากมายนัก ทำให้ผู้เป็นแม่ไม่พอใจอย่างมาก จึงต้องออกมาสืบสวนเรื่องราวด้วยตนเอง!? ประเด็นหลักของหนังเรื่องนี้ก็คือการตามล่าหาว่าใครเป็นฆาตกรที่แท้จริง ซึ่งแน่นอนว่าคุณแม่ของพระเอกไม่เชื่อแน่นอนว่าลูกชายที่สติไม่ดีของตนเองเป็นฆาตกร  แต่คนที่ตามล่าหาฆาตกรในเรื่องนี้ไม่ใช่ตำรวจ แต่เป็นหญิงสาวแก่ๆ บ้านๆที่ไม่ค่อยประสีประสาในโลกกว้างต้องออกตามล่าหาหลักฐานและพยานด้วยตนเอง จะไปพึ่งพาตำรวจก็ไม่มีใครช่วยเพราะคดีปิดไปแล้ว จะไปจ้างทนายก็ไม่มีใครสนใจเพราะเงินน้อย โดนเขาโกงอีก เราจึงได้เห็นแง่มุมที่แปลกแหวกแนว พิสดาร และมีสไตล์ไม่เหมือนใครของคุณแม่คนนี้  ซึ่งแน่นอนว่าหาที่ไหนไม่ได้จากหนังเรื่องอื่นแน่นอนครับ หนังเรื่องMother คว้าไปถึง 6 […]

งวดกันเข้ามาทุกทีกับเทศกาลงานฟีฟ่า บัลลง ดอร์ 2012 กับกระบวนการสรรหาสุดยอดดาวเตะผู้ที่จะได้ลูกบอลทองคำไปนอนกอดเล่นที่บ้าน หลังจากปรับเปลี่ยนกติกาการโหวตมาในสองครั้งล่าสุด ก็มาลงตัวที่ทางกองบรรณาธิการนิตยสารฟร้องซ์ ฟุตบอล จะส่งรายชื่อ 23 คนที่ผ่านการพิจารณา พร้อมกฎ กติกา มาให้ทางอีเมล พอนอนคิดแปดสิบตลบแล้วว่าจะเลือกใคร ก็ส่งผลการโหวตกลับไปทางอีเมล์ พอประกาศผลเสร็จเขาก็จะส่งไฟล์นิตยสารฉบับประกาศผล โดยจะตีพิมพ์รายละเอียดว่าใคร? สังกัดไหน? ประเทศอะไร? โหวตให้ใคร? มาให้ ถามว่าใครมีสิทธิ์โหวตได้บ้าง หลักๆก็มีจะกัน 3 ส่วน คือ 1.ผู้สื่อข่าวเฉพาะทาง 2. ผู้จัดการทีมชาติ 3.กัปตันทีมชาติทั้งหลายในโลก โดยการคัดเลือกจะคัดเอาแค่ 3 คน (จากเดิมแต่ก่อน 5 คน) คือ อันดับ 1-2-3  จากรายชื่อทั้งหมด 23 คนที่ส่งมา โดยเรียงลำดับการให้คะแนนดังนี้ อันดับ 1 จะได้ 5 คะแนน อันดับ 2 ได้ 3 คะแนน และอันดับ […]

ความจริงหนังเรื่องนี้ผมดูมานานมากแล้ว น่าจะเกือบๆ4-5ปีที่แล้ว ซึ่งก่อนหน้านั้น ผมใช้เวลาเกือบสองปีกว่าจะหามาดูได้ เพราะ..มันเป็นหนังเก่า ไม่ได้เข้าฉายตามโรงปรกติของบ้านเรา อีกทั้งไม่มีขาย-เช่า ในไทยและที่สำคัญอินเตอร์เน็ตตอนนั้นมันไม่ได้เร็วเหมือนสมัยนี้ ที่อยากดูเรื่องไหนก็เสิร์ชหาได้ทันใจ ด้วยพล็อตเรื่องที่มันสนุก ตลก ตัดต่อฉับไว และมีเอกลักษณ์  คือดูจบแล้วมันจิ๊ดฝังใจมาก คือสำหรับผม ถ้าพูดถึงหนังยอดเยี่ยม10เรื่องในใจ  มันต้องมีเรื่องนี้ติดมาแน่นอน  และวันนี้ก็ไม่พลาดที่จะเอามาแนะนำให้ผู้อ่านไปหามาดูกันครับ lock stock and two smoking barrels  ว่าด้วยเรื่องราวของ 4 หนุ่มเพื่อนรักซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นเซียนเล่นไพ่มือฉมัง อยากจะหาทางรวย จึงรวบรวมเงิน 100,000 ปอนด์  ไปขอเล่นไพ่กับเจ้าพ่อมาเฟีย โดยบอกกับเพื่อนฝูงว่า “ข้ารู้วิธีปราบหมู” ผลก็คือติดหนี้กลับมาอีก 500,000 ปอนด์  และต้องหามาใช้คืนให้ได้ภายใน 7 วัน เรื่องราวที่โคตรฮา และแสนบรรลัย ก็เกิดขึ้น โดยมีเพื่อนอีกสามหน่อที่คอยช่วยเพราะหลวมตัวลงขันไปด้วยกันแล้ว ทางเดียวที่จะได้เงินเร็วคือปล้น แต่ปล้นตรงๆ ก็ดูจะกระจอกเกินไป สำหรับผู้กำกับสุดแนวคนนี้ เลยต้องไปปล้นต่อโจรมาอีกที เพราะตัวเอกของเรื่องไปแอบได้ยินโจรข้างห้องคุยกัน !? ความสนุกของนักเลงกระจอก กับโจรมืออาชีพ? และมาเฟีย ที่ดูแล้วขอ บอกว่าตลกจนน้ำเล็ด! […]