เรื่องเล่าที่สืบต่อกลายเป็นเรื่องราวที่พูดถึง แต่ละสถานที่แต่ละแห่งหนต่างมีตำนานที่ไม่เหมือนกันเช่นเรื่องลี้ลับสิ่งที่จับต้องไม่ได้หรือเรื่องผีนั่นเอง แต่มันกลับกลายเป็นเสน่ห์ให้ค้นหาและเป็นตำนานให้เล่าต่อสืบไป
วันนี้จะเล่าเรื่องผีที่อาจจะเป็นเรื่องจริงหรืออาจจะเป็นเรื่องแต่งก็ไม่มีใครทราบอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่แต่อยากนำมาเล่าสู่กันฟังใครใจกล้าก็มาท้าพิสูจน์กัน มาเริ่มเรื่องแรกกันเลย
ตำนานขบวนแดง
เป็นเรื่องเล่าตำนานของในสถานศึกษาแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ ขอไม่บอกละกันเนอะว่าเป็นที่ไหน เป็นเรื่องของขบวนแดง เป็นเรื่องเล่าที่บอกรุ่นสู่รุ่นของเรื่องราวขบวนสีแดงที่จะออกมาตอนกลางคืนในช่วงเข้าพรรษาเป็นลักษณะเป็นขบวนแห่มีเพลงดนตรีล้านนาประกอบเหมือนเสียงดนตรีแห่ศพของภาคเหนือหากใครเคยได้ยินจะฟังออกทันที และถ้าใครโชคดีก็จะเจอขบวนแห่นั้นแบบจังๆ ความน่ากลัวของมันไม่ได้อยู่ที่มีเสียงดนตรีที่น่าขนลุกแต่เป็นคนในขบวนที่หัวขาด !
ในคืนนั้นขบวนจะเดินไปทั่วในสถานศึกษายามค่ำคืนเดือดอับแสงคนที่รู้เรื่องราวนี้อยู่แล้วก็จะไม่กล้าออกไปไหน ได้ยินเสียงอะไรก็จะทำเป็นเหมือนไม่ได้ยิน ใครพูดทักเรียกชื่อแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยกลางคืนก็พยายามไม่หันไปทักตอบ ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่หาข้อพิสูจน์ไม่ได้ แต่ก็มีหลายคนที่เคยเจอมากับตัว หลายคนอยากลองดีแต่ก็ไม่เจอก็มีทุกอย่างล้วนแล้วอยู่ที่ความเหมาะเจาะและอยู่ที่ตัวคุณเอง ถ้าคนขวัญอ่อนแน่นอนคุณโดนแน่ !
แม้จะเป็นเรื่องราวที่น่ากลัวแต่ก็มีเรื่องดีๆ ที่แฝงอยู่ เคยมีคนเล่าว่าสิบกว่าปีมาแล้วมีคนประสงค์ไม่ดีเอาลวดไปขึงไว้ในตอนกลางคืนระหว่างทางวิ่งของรถ คือก่ะเอาชีวิตกันเลยแต่คนที่ขับรถผ่านและชะตาเกือบขาดนั้นได้เห็นขบวนแดงอยู่ข้างหน้าเสียก่อน ด้วยความกลัวจึงวกรถกลับทันทีเลยรอดตายจะคนประสงค์ร้ายพวกนั้นไปได้ บางทีเค้าอาจจะปกปักรักษาพวกเราอยู่ อาจจะดูแลสถานศึกษาแห่งนั้นเพียงแต่แสดงออกมาในรูปลักษณ์ที่หน้ากลัวไปหน่อยแค่นั้นเอง ถ้ายังไม่พอลองฟังอีกเรื่องราวต่อเลย
ผีในหอหญิง
ยังคงเป็นเรื่องราวความหน้ากลัวในสถานศึกษาแห่งนี้เป็นหนึ่งในเรื่องที่หลาย ๆ คนอาจจะไม่เคยรู้หรืออาจเคยได้ยินมาก่อน ของนักศึกษาสาวชั้นปีหนึ่งที่พักอยู่หอใน และหอในนั้นจะมีการเช็คชื่อเสมอเมื่อกลับเข้าหอดึกและอาจถูกทำโทษได้ ถ้ากลับดึกบ่อยๆ ด้วยความที่เป็นคนกลัวความผิดจึงพยายามปีนขึ้นหอพักเองแต่ยังคงเป็นที่กังขาว่าทำไมถึงกลัวบทลงโทษขนาดนั้นและนั้นก็เป็นวันสุดท้ายที่นักศึกษาหญิงจะได้กลับมาในหอแหน่งนี้ เพราะหลังจากที่พยายามปีนก็ได้พลัดตกลงมาจากระเบียงก่อนจะถึงห้องของตัวเองในหอในและเสียชีวิตอย่างทรมานเพราะเป็นช่วงกลางคืนและดึกมากคนในหอก็หลับกันหมดแล้ว
เรื่องราวถูกเล่าต่อและเริ่มเลือนหายแต่ความเฮี้ยนของผีนักศึกษาสาวนั้นยังคงอยู่จนถึงปัจจุบันวิญญาณไม่ได้เวียนว่ายตายเกิดเหมือนทุกดวงจิตทั่วไป มีหลายรุ่นหลายคนที่เคยอาศัยอยู่ที่หอแห่งนี้เคยเล่าว่า ตอนกลางคืนเวลาชะโงกหน้าลงมาจากระเบียง จะเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินไปมาคอตกไหล่ตกเหมือนกำลังหาอะไรอยู่ รุ่นน้องที่ไม่รู้เรื่องราวมาก่อนก็จะตะโกนลงไปว่า “ทำอะไรอยู่ตรงนั้นทำไมไม่ขึ้นหอ” พูดจบหญิงสาวที่เดินคอตกไหลตกนั้นก็เงยหน้าขึ้นมาเพ่งมองไปยังระเบียงตามเสียงที่ชักชวนและแสยะยิ้มที่น่าขนลุกแล้วปีนขึ้นมาเหมือนแมงมุมจากข้างล่างขึ้นมาอย่างรวดเร็วเป็นที่น่ากลัวนัก
อีกนัยหนึ่งคนที่พบเจอได้เล่าว่าได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ เสียงร้องไห้ได้ยินในยามค่ำคืนเรื่องนี้เพื่อนของเราเองได้เล่าให้ฟังว่าช่วงปิดเทอมก่อนจะย้ายออกหอนอกเพราะจะขึ้นปีสองนั้น จะมีช่วงเวลาหนึ่งที่คงรอการมาของรุ่นน้องแต่คนอื่นก็ย้ายออกไปจากหอนอกแล้วทำให้เหลือคนอยู่ในหอไม่มาก ความมืดเป็นสิ่งที่น่ากลัวแต่ความเงียบนั้นน่ากลัวกว่า เวลาเพื่อนของเราโทรไปไหนก็ตามในสายคนที่คุยด้วยนั้นจะบอกว่า “ เห้ยอยู่กับใครเนี้ยทำไมเสียงดังแบบนี้ “ มีทั้งเสียงพูดคุย เสียงร้องไห้ เหมือนในห้องนั้นมีคนอยู่หลายคน ทั้งๆ ที่มีอยู่แค่คนเดียว ด้วยความไม่แน่ใจจึงลองโทรหาแม่ อา หรือแม้แต่เพื่อนต่างตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า คนอยู่เยอะเหรอทำไมเสียงดังแบบนี้ !!
ตำนานหอพักชายที่เลขห้องเรียงสลับกัน
เป็นตำนานอีกหนึ่งเรื่องของสถานศึกษาแห่งนี้ เรื่องราวความน่ากลัวของวิญญาณที่เสียชีวิตในหอพักในชายและยังคงไม่ไปไหน ความเฮี้ยนของวิญญาณดวงนี้คือในยามดึกจะมาเคาะห้องเสียงดัง ให้คนที่เป็นรุ่นน้องหรือรุ่นต่อไปนั้นตกใจตื่น แต่คงไม่น่ากลัวเท่าไหร่นักหากไม่ได้มาเฮี้ยนหรือมาแบบน่ากลัวแต่การที่โดนเคาะห้องทุกคืนเป็นใครใครก็ทนไม่ไหวเคยมีคนพยายามหาสาเหตุจากการที่มีคนเคาะนี้ว่าต้องมีใครสักคนแกล้งแน่ๆ และก็ขยันแกล้งอะไรขนาดนั้นเคาะทุกวี่วัน ในเวลาที่ตรงกันที่แปลกคือเสียงเคาะนั้นดังมากและคนที่อยู่ห้องถัดไปกลับไม่ได้ยิน จะได้ยินแค่คนที่อยู่ในห้องนั้นๆ
ลืมบอกไปว่าหอในนั้นจะมีนักศึกษาชั้นปี 1 อยู่ประมาณ 3-4 คนเป็นรูมเมทและเตียงข้างในหอจะเป็นเตียงสองชั้น มีอยู่สองเตียงคนที่เคยอยู่ห้องนั้นได้เล่าให้ฟังว่า ช่วงที่กึ่งหลับกึ่งตื่นนั้นจะเห็นเงาดำๆมายืนอยู่หัวเตียงหรือปลายเตียง คนที่เคยพบเจอมาได้เล่าแยกออกมาเป็นสองแบบแต่ความน่ากลัวไม่ได้น้อยลงไปเลยถ้าเงานั้นไม่ได้ชะโงกหน้ายืนจ้องมองในตาสีแดงก่ำและคนที่นอนข้างล่างก็จะเห็นผู้ชายยืนค้ำหัวอยู่แต่ไม่เห็นหน้า
ยังไม่จบแค่ห้องนั้น นักศึกษาที่ตอนกลางคืนไปเข้าห้องน้ำหอในที่เป็นห้องน้ำรวม มักจะเห็นเงาผ่านๆ หางตา ว่ามีคนเนื้อตัวมอมแมมยืนอยู่ในห้องน้ำคนเดียวในกลางดึกหรือมีคนเล่าว่าดึกๆในห้องน้ำชั้น 3 นั้นเค้าซักผ้าอยู่เวลาเกือบตี 2 แล้วก็มีคนชะโงกหน้ามาจากห้องน้ำอีกฝั่งจ้องมองในตาเอาเรื่อง ด้วยความตกใจเค้าไม่รู้จะทำยังไงจึงซักผ้าต่อและรีบกลับเข้าห้องโดยเร็ว อ้าว !! ยังมีอารมณ์ซักผ้าต่ออีกเนอะและกลายเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทางหอพักในสลับเลขห้องให้ไม่ตรงกันในทุกๆ ปีจะสลับสับเปลี่ยนไปตลอดให้ไม่เหมือนกัน ทำให้วิญญาณดวงนั้นหาห้องไม่เจอและไม่มาเคาะประตูอีก แต่หลายคนกลับพบวิญญาณดวงนั้นในห้องน้ำอยู่เสมอ …
ภาพและเรื่องโดย Thewly
