ความเดิมตอนที่แล้ว:
ปาย….ตามหัวใจ
วันนี้ คนเยอะมาก บีบ๊อบ ยังมีมนต์ขลัง มิ้นไปอยู่หน้าเวทีกับน้องเกดน้องปิ่น แน่นอนอู๋ คอยเทคแคร์อยู่ไม่ห่างน้องนายก็ยืนถือเบียร์ขวดเล็กชนกับชัย น้องๆผมท่าจะแย่เจอมาหลายขนาน ชัยไม่ค่อยพูด เอาแต่กระดกเบียร์ดื่มผมกับน้องเล็ก นั่งคุยกัน เธอบอก “ง่วงแล้ว แต่เกรงใจเพื่อน ๆ มิ้นชอบเอามาก ๆใฝ่ฝันจะมาที่นี่ให้ได้ พี่ดูซิ ไม่ยอมห่างหน้าเวทีเลย “ผมมองตาม ใช่อย่างที่เธอพูดจริง ๆจังหวะโยก เพลงสามสาว หน้าเวที ท่าทางมีความสุขกับเพลงสไตล์นี่มากฝรั่งเริ่มเข้ามาชนแก้วกับมิ้นบ้างแล้ว อู๋ ก็เช็คแฮนด์ กับฝรั่ง กอดคออย่างกะรู้จัก อ๋อ มันกันท่าฝรั่งนั่นเองตีหนึ่งกว่าแล้ว เพลงยิ่งเร่งจังหวะ ทุกคนในผับเต้น แล้วก็เต้น กลิ่นกัญชา คลุ้งจากโต๊ะฝรั่งข้าง ๆเล็กบอก ออกไปนั่งรอข้างนอกดีไหมพี่ผมเห็นด้วย ผมไปบอกชัย ให้คุยเป็นเพื่อน น้องนายหน่อย ผมจะออกไปพิงไฟหน้าร้านรอ ชัยพยักหน้าบอก
” ไปเถอะพี่ แต่อย่าหายนะ ผมเมาแล้ว กลับโรงแรมไม่ถูก ผมตบบ่ามัน แล้ว เดินนำหน้าเล็กออกมาผมเลือกนั่ง เยื้องทางเข้ามานิดหน่อยให้ห่างคนเดินเข้าผับสักนิด ตีสองคงจะปิดแล้ว นี่จะตีหนึ่งกว่าแล้วเล็กห่อตัวบอกอากาศหนาวจัง ตาเธอเป็นประกาย ผมบอกรอแป๊บ เดียว เดินกลับไปเอากุญแจรถที่ชัย แล้วกลับมาเปิดรถหาเสื้อแจ๊คเก๊ตมาให้เธอเล็กกล่าว ขอบคุณ แล้วเริ่มถามผมอีก”พี่ รู้จักปายดีจัง มีแฟนที่นี่เหรอ” ผมบอกเปล่ามองหน้าเธอแล้วบอก ” เห็นไหม เล็กเมาแล้วหน้าตลกดีจัง เธอบอกจริงเหรอ พี่ก็ตลก ใส่แว่นยิ่งตลกดูเหมือนติ๊ก กลิ่นสี เลย ผมหัวเราะ ” พี่ปลอมตัวมา ” เธอก็อหัวเราะ “วันนี้ สนุกไหม … ผมถาม เธอบอก”ไม่น่าเชื่อเจอกันวันเดียว เหมือนเจอกันมานานแล้ว” ผมบอกนั่นซิ เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน “ แปลกไหมพี่ เรามาเจอกันทางจะมาปาย มาเจอกันได้ยังไงนะที่ปายนี่เหมือนเคยมา ชาติไหนเนี้ย “ผมบอกเธอว่า ปกติ ผมทำงานกลางคืนก็ไม่ค่อยได้ไปไหนไกล ๆ นาน ๆจะไปไหนไกลๆทีนะ “แสดงว่า พรหมลิขิต มั้ง ” “ พี่มีแฟนแล้ว ใช่ไหม “ เล็กโพล่งถามขึ้นมา ผมหันซ้ายไปมองหน้าเธอ บอกจะให้พูดความจริงหรือโกหก เธอบอก เอาเรื่องจริง ซิ ..ผม ตอบไปตามความจริง
.. แฟนไม่มี แต่มีเมีย แล้ว .ยังไม่มีแฟน พอ ม. สาม ก็มีเมียเลย มีเมีย มอ 5 “ เธอหัวเราะยิ้มกว้าง ผมบอก “ ฮ้าว นี่เรื่องจริงนะ ไม่ได้ตลก “ ” ก็มันตลกน๊ะ” เธอว่าเข้าให้ “แล้วเล็กละ มีแฟนยัง “ ผมถามไม่ได้รู้สึกอะไร “ มีแล้ว เอาแต่ใจตัวเองจะตาย “ เธอพูดตาโต ผมเอามือคลึงขวด ไฮนีเก้นไปมาสวยอย่างนี้ไม่มีแฟนซิแปลก เอาเถอะวันนี้ อย่างน้อย ในชีวิตก็มีสีสันและความสุขอยู่กับเราไม่นาน มาบ้างดีกว่าไม่มาเลย“แฟนพี่ทำไม ไม่มาเที่ยวด้วย “ เธอถาม
“เค้า อยู่คนละจังหวัด จ๊ะ” ผมบอกเธอ ผมถามว่าหิวไหม เธอส่ายหน้าบอกไม่ทานอาหารรอบดึกกลัวอ้วนเธอนั่งโยกตัวไปมาตามเสียงเพลงแต่นิ่งเงียบไม่ได้ถามอะไรอีก ฟ้าเริ่มเปิดลมพัดเย็น ๆเอื่อย ๆดาวเริ่มสว่างเต็มฟ้าแล้ว เสียงเพลงเร๊กเก๊จากนักดนตรีฝรั่ง แว่วมาและชัดขึ้นเวลาใครเปิดเข้าออกประตูชัยเดินออกมาพร้อมกับ น้องนายเราสองคนเลื่อนเก้าอี้ให้นั่ง ดูเหมือนเค้าจะได้คุยกันไม่มากนัก “พี่เมาไหมเนี้ย “น้องนาย เธอถามชัย ชัยตอบน้อย ๆตามสไตล์ “ไม่เมา แต่ไม่เหมือนเดิม สบายมาก ครับ” แต่ตัวเอนไปมา “ไปต่อไหมพี่” ชัย หันมาถามผม
“ไปกินข้าวต้มไหมละ ที่ร้านแบมบู ข้างสะพาน นี่เอง “ ผมตอบพร้อมมองน้องนายหาวน้อย ๆ
หันไปกระซิบอะไรไม่รู้กับน้องเล็ก สักครู่ก็พากันออกเดินไป เหมือนเข้าไปตามเพื่อน
“ ได้เบอร์ หรือเปล่าพี่ “ ชัยถามผมตาปรือ
“เออซิ วะ…กูก็ลืมขอเค้า…ซะด้วย”
พักเดียว ห้าสาวก็ออกมา มิ้นเมาที่สุด บอก” ไม่กลับ ๆ ทุกคนห้ามกลับ ไปต่อๆ มีอีกไหม ที่เที่ยวนะพี่ ” พูดยานเสียง
อู๋ ประชิดตัว แล้วบอก ” ไปร้านอะไรนะพี่ ..ที่พี่เคยบอกนะ”
“แบมบู” ผมบอก “เออนั่นแหละ สาว ๆไปกินข้าวกันไหมครับ “
“ปาย ปาย” มิ้นบอก
น้องนายเตือนว่า “มิ้นแกเมาแล้ว นะ” เธอสวนมาทันควัน “ ครายเมาบ้าเหรอเธอ กินไปนิดเดียว เอง ไปต่อนะ อีปิ่นตามใจกูหน่อยนะ “เกดส่ายหน้า แต่ปิ่นบอกว่า “ ชั่วโมงเดียวนะแก “ ผมขับรถตามเคย อู๋อาสาขับรถผม แทนชัย ผมถามไหวแน่นะ อู๋บอกสบายมาก ไม่ถึงห้านาที เราก็มาถึง แบมบู เป็นร้านข้าวต้ม บรรยากาศริมแม่น้ำปาย
เราเลือกโต๊ะใกล้แม่น้ำ ปิ่น คว้ากล้องมา ถ่ายรูปกันใหญ่ อู๋สนิทกับมิ้นขนาดโอบเอวกันถ่ายรูปทีเดียว ชัยยังยืนแข็งทือ ๆ เหมือนเคย พอถึงเวลา สั่งอาหารทุกคนก็เกี่ยงกัน ไม่ค่อยอยากสั่งนัก ต่างคนต่างมึนกันถ้วนหน้า มิ้นบอกเอาเบียร์อีก ปิ่นตีมือ บอก พอได้แล้วแก แต่ก็ตามใจเธอเหมือนเคย ผม ดื่มน้ำเปล่าเพราะคอแห้งและมึน ๆนิดๆ ชัยกับอู๋ สั่งเบียร์ ขวดเล็ก คนละขวด มิ้นชน ๆ อยู่คนเดียว คนอื่นๆก็ ชนน้ำเปล่า เกดดูเป็นกังวลที่สุดคอยโทรศัพท์ ตลอดเดี่ยวโทรเดี่ยวกดมือถือเล่นเขี่ยไปเขี่ยมา ไม่ค่อยพูดปิ่นซะอีกกลับกล้า คุยกับผมมากขึ้น อีกอย่างดึกมากแล้ว สำหรับพวกเธอเหนื่อยง่วง เดินทางก็ไกล เกือบตีสามแล้วด้วยผมพอมองออก และอีกอย่างเราสามคนก็ผู้ชายทั้งนั้น เป็นผู้หญิงที่ไหนก็ต้องกลัวแน่นอนทผมเสนอโปรแกรม ไหว้พระธาตุน้ำฮู ปิ่นบอก กลัวไม่ตื่น ๆ ผมแอบหัวเราะ บอก”ไปบ่าย ๆก็ได้ ตื่น ๆค่อยโทรหากันดีไหม ” มิ้นขอเมมเบอร์ อู๋ไว้ ทันที แต่กดชื่อไม่ได้ต้องให้นายช่วยกดมือถือให้ ข้าวต้มมาแล้ว มิ้นร้องบอกกินเลยทุก ๆ” พี่อู๋เลี้ยง อู๋ ตอบ ” ได้เลย เจ๊เห็นแต่ละคน กินกันนิดเดียว ผมเลยบอก กลับกันดีไหม จะสว่างแล้ว “อยู่โรงแรม อะไรนะครับ ” เบลว์วิลล่าคะ เธอบอก ” อ๋ออยู่ตรงข้ามที่พักพี่เลย ” ผมบอกเธอไป” งั้นพี่ไปส่งก่อน ละกัน ” ตกลงผมก้อขับรถแจ๊ส สาว ๆเหมือนเดิมไม่ถึงสิบนาทีดี ก็ถึงที่พัก ผมจอดรถหน้าโรงแรมแล้ว เปลี่ยนปิ่นให้ขับต่อเข้าไปปิ่นบอก” มิ้นอยู่ในรถของพี่คะ ต้องรอมัน ขอบคุณมากนะคะสำหรับวันนี้ “ทุกคนไหว้ขอบคุณ ผมบอกไม่เป็นไร ผมเลยยืนรอ เห็นเล็ก เอามือค้ำคางมองออกมานอกกระจกยิ้มเนือย ๆคงเหนื่อยแล้วนั่นเองอู๋มาถึงแล้ว เห็นจับมือ ล่ำลากับน้องมิ้นที่เมาเหลือเกิน ผมเดินเข้าที่พักก่อน สองหนุ่มถึงถอยรถเข้ามาจอดอู๋ ถาม ” น่ารักไหมพี่ เด็กผม” ผมพยักหน้า บอก เหมาะสมกันดี “ พี่ๆๆๆลูกเศรษฐี เมืองชลนะพี่ ““ เหรอ แล้วมึงรู้ได้ไง”“แหม๊ …มือชั้นนี้แล้ว พี่ เฮ้ย ไอ้ห่าชัย แม่ง เมาอย่างเดียว อดแดกเลยสิมึง “ชัยบอก” กูง่วง มึงอย่ายุ่งกับกู “ แล้ว ล้มตัวลงบนเตียง ผมอาบน้ำ อู๋ออกไปสูบบุหรี่ข้างนอก ผมอาบน้ำเสร็จ เปิดน้ำดื่มไปครึ่งขวดเปิดทีวี แล้วค่อย ผล่อยหลับไป….ตื่นมาเกือบเที่ยง ในห้องไม่เห็นใคร รถก็ไม่อยู่ ผมหยิบโทรศัพท์มาโทรหา อู๋บอก มาถ่ายรูปกับมิ้น ตั้งแต่ เที่ยงกว่าแล้ว อยู่สะพานเก่าประวัติศาสตร์ ปากทางเข้าปาย ผมถามอยู่กับใคมั้ง มันบอก มิ้นกับนาย อือหือ จับคู่ทันทีเลยนะ ผมพึ่งนึกได้ อู๋กับชัยเปิดร้านคอมด้วยกันอู๋วิ่งหางาน ชัยนั่งซ่อม ปกติ เขาก็ตื่นเช้ากันอยู่แล้ว ผมเสียอีก เคยชินตื่นตอนเที่ยงและบ่าย ตลอดเนื่องจากเลิกงานเอาเสียดึก แดดแรงมาก ๆหน้าหนาว แดกลางวันมันจ้าพอแดดออกก็แรงเสียไม่อยากไปไหน ผมอาบน้ำเสร็จมาดูทีวี ตอนเที่ยง กว่า ดูข่าว เขาจะชุมนุมกัน ล้มรัฐบาลอีกแล้ว เบื่อ วุ่นวายจริง ๆบ้านเรา เมื่อไหร่จะสงบเสียที มาผักผ่อนยังขุ่นมัวจิตใจอีก ผมเลยเปลี่ยนช่องไปดูบันเทิง ดูข่าว หมั้นน้องตั๊กดีกว่า คนไปรุมตอมกันเต็ม เลยผมกดปิดทีวี ออกมาสั่งกาแฟที่ ซุ้มหน้าร้าน เจ้าของรีสอรท์อยู่ในเคาเตอร์ บอกกลับดึกเชียวนะ ผมบอก เกือบเช้ามากกว่าพี่ ๆ คุยกับพี่เนตรเจ้าของบอก เดี่ยวนี้ปายเปลี่ยนไปเยอะ น้ำปายยังเปลี่ยนทิศเลย แล้วชี้ให้ดู แต่ก่อนน้ำปายจะเลียบ เบลว์วิลล่า เดี่ยวนี้ เขาตัดทางเปลี่ยนไปทาง กระทิงรีสอรท์แทน น้ำก็น้อยไม่เหมือนก่อน เศรฐษกิจก็ไม่ดี คนมาปายน้อยลง 4 -5 ปีที่แล้ว ดีกว่านี้เยอะ คิดถึงทักษิณ ยุคทักษิณ เฟื่องฟูกว่านี้เยอะ ไป ๆ มาก็วนเวียนอยู่แต่การเมืองนี้แหละ
ผมจ่ายค่ากาแฟ แล้วกลับเข้าที่พัก เปิดเพลงฟังจากมือถือเสียงเคาะห้อง ดังขึ้น ผมเดินไปเปิดประตูผมตกใจนิดหน่อย เล็ก นั่นเองฮ้าว …รู้ได้ไง พี่อยู่ นี่ .. ผมสงสัย เธอรวบผม มัดด้วยกิ๊พ แก้มบุ๋มนี้ ยังน่ามองทุกเวลาเลยจริง ๆให้ตาย” โทรไปถามมิ้น มา พี่อู๋บอกห้อง เอาแจ๊คเก๊ตมาคืนให้คะ กลัว ไม่ได้เจอกันอีก แต่พักใกล้กันแค่นี้เอง เดินข้ามถนนมาก็ถึงแล้ว “เธอยื่นเสื้อคืนให้ผม“คนอื่นไปไหนครับ “… ปิ่นกับเกดว่ายน้ำในสระ เล็กหนาวก็เลยไม่ว่ายใช่ๆ 12,000 ต้องมีสระว่ายน้ำด้วย ผมเลื่อนเก้าอี้ ให้เธอนั่ง นี่เหรอ ห้องห้าร้อย บาท น่าพักดีเหมือนกันนะ” ผมเปิดตู้เย็น เปิดน้ำเทใส่แก้ว ยื่นให้เธอกล่าวขอบคุณ ผมนั่งลงข้าง ๆ เธอ“ทำไมพี่ไม่ขอเบอร์เล็ก “ เธอเปิดฉากถาม“ ขอโทษ ลืมไป จริง ๆจ๊ะ”” ไม่ช่าย.. เล็ก หมายถึง เวลาผู้ชาย เจอผู้หญิงก็ชอบขอเบอร์ โทร มีเบอร์มั้ยครับอะไรอย่างงี้ ..แต่พี่ไม่เห็นขอ เลยสงสัยถามดู“พี่ไม่ชอบขอเบอร์โทร ขอแต่เบอร์บัญชีเงินฝาก “ ผมพูดกลั๊วหัวเราะ“เหรอเล็ก .. มีหลายเล่มเลยนะ จะเอาแบ๊งไหนดี เจ้าคะ ““ออมสิน ธกส. มีไหม “ ผมพูดแหย่เล่นมี…. เธอลากเสียงยาว ตามองหน้าผมเต็มตา“ทานข้าวเที่ยงหรือยัง” ผมถาม” ทานขนมปังแล้วคะ แต่ยัง ไม่ค่อยหิว พี่ทานหรือยัง ” ผมส่ายหน้าแทนคำตอบ เธอขอตัวกลับ ผมชวนไปไหว้พระและไปเที่ยวถ้ำลอดตอนบ่ายสาม เธอบอก กลับไปถามพวกปิ่นก่อนแล้วจะโทรมาบอก ผมบอกยังไม่มีเบอร์เลยระหว่างเมมเบอร์โทร ถามไปคุยไป ก็เดินไปส่งเธอที่หน้ารีสอรท์ แดด ยังไม่จางเลย เธอบอก ” แล้วเจอกันคะ๊ “”ครับแล้วเจอกัน “อยากจะคุยให้นานกว่านี้ แต่ก็เกรงใจเดินไปส่งจนถึงหน้าบ้านพักเป็นหลัง สวยทีเดียวรีสอรท์อยู่ตรงข้ามนี่เองแต่ราคา ยังต่างกันลิบลับเลย หรือ นี่ แค่ที่พัก 12000 กับ 500 หลับสนิทเหมือนกันฮิๆๆ นึกหัวเราะอยู่เองอยู่ในใจ หมาเห่าเครื่องบินชัดๆๆ
