อ.กัลยานิวัฒนา ความเดิมจากตอนที่แล้วของ Part 2 ปิคอัพ 4 ประตูสีดำค่อยๆ พาพวกเราเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ ตีตัวออกห่างจากโรงเรียนเรื่อยๆ พร้อมฝุ่นตลบไล่หลังมาสีแดงๆของลูกรังเพื่อมุ่งหน้าไปยังที่พักเพื่อเตรียมตัวที่จะกลับมายังบ้าน
แต่หลังจากทำการหารือกันในกลุ่มปรากฏว่าพวกเราจะไปปายครับ ก็ไหนๆมาถึงกัลยาณิวัฒนาแล้ว ขับรถไปอีกนิดหน่อยแว่บไปปายจะเป็นไรไป
เก็บข้าวของออกจากที่พักในกัลป์ยาณิวัฒนาเสร็จบ่ายโมงกว่าๆ บ่ายสามพวกเราพากันบึ่งไปปายกัน ระหว่างทางเรียกว่าครึกครื้นกันตั้งแต่ล้อหมุนเลยล่ะครับ คุณ Nightman เราในฐานะประธานฝ่ายบันเทิงก็ทำการปลุกเร้าให้ทุกคนเฮฮาปาร์ตี้กันหน่อย
เสียงเพลงในรถดังกระหึ่มในระบบ เซอร์ราวด์ รอบทิศทาง ขณะขับผ่านภูเขาแถวกัลยาณิวัฒนา มีเครื่องดื่มสีอำพันในมือคนละกระป๋องสาดลงสู่ลำคอ ช่วยกระตุ้นให้สนุกยิ่งขึ้น ซึ่งไม่เว้นแม้กระทั่งโชเฟอร์ของเรา ฮ่าๆๆ
ขับไปขับมาเบียร์หมดก็ต้องหาจอดซื้อในหมู่บ้านแถวนั้น และก็ต้องเป็นผมที่ต้องลงวิ่งไปซื้อที่ร้านขายของชำเล็กๆร้านนึง สายตาสอดส่องหาเจ้าของร้านว่าไปไหนทำไมไม่มาขายของ หันไปก็เจอคุณลุงแก่ๆคนนึงแกเดินก้มๆเงยๆอยู่หน้าร้าน ผมเลยถามลุงไปว่า “ลุงครับเจ้าของร้านไปไหน”
ลุงแกบอก “ลุงนี้แหละ”
“อ้าว แล้วทำไมลุงไม่มาขายเบียร์ให้ผมล่ะ” ผมตอบแกกลับไป และบอกแกต่ออีกว่า “ผมเอาลีโอ 12 กระป๋อง”
ดูเหมือนแกจะตกอยู่ในอาการตะลึงนะครับ เพราะนานๆทีจะได้ขายเบียร์เยอะๆแบบนี้ แล้วไอ้หนุ่มพวกนี้มันจะซื้ออะไรกันไปเยอะแยะปานนั้น
พอพวกผมเห็นแกตกอยู่ในอาการแบบนั้น เลยต้องไปช่วยแกขนเบียร์กระป๋องออกมาใส่ถุงรีบๆขาย จะได้รีบๆไปมันส์กันต่อ
ได้เบียร์เสร็จ จ่ายตังค์แกไป ยังดูเหมือนว่าแกยังงงอยู่นะครับ นับเงินไปมา 5-6 รอบ ไม่รู้ว่านับถูกรึเปล่า แต่พวกผมก็ไม่สนล่ะครับ ในเมื่อจ่ายตังค์ครบแล้ว ก็ขับรถกันต่อไป
เสียงเพลง “งานวัด” ดังไปตลอดทางในรถ นับได้ประมาณ 20 กว่ารอบ คนภายนอกมองพวกเราทีไรนึกว่าจะไปทอดผ้าป่าสามัคคีบนดอย แต่ที่ไหนได้ ไอ้พวกนี้มันกำลังเมาได้ที่ครับ
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงพวกเราพากันมาถึงตรงสามแยกเส้นทางที่จะไปปาย – เชียงใหม่ – กัลยาณิวัฒนา บังเอิญซะเหลือเกินว่าเจอคณะผ้าป่าสามัคคีพอดี คุณ Nightman เลยทำการจอดรถ ควักตังค์ทำบุญไป และก็เช่นเคยที่เห็นสาวๆเป็นไม่ได้ มีอันต้องแซว ขอเบอร์ตามไลฟ์สไตล์ของแก แม้กระทั่งสาวเจ้าเนื้อคนนึงในคณะผ้าป่าก็ไม่หลุดรอด
ทำบุญบริจาค ขอเบอร์กันเสร็จ แม่สาวคนนั้นเลยชวนพวกเราว่า “ไว้เจอกันนะค่ะ ที่ร้าน ลุงบุญชวนเมา ที่อำเภอปาย”
“โอเค เจอก็เจอ” คุณ Nightman ตอบรับกลับ
ตอนนั้นผมล่ะขำก๊ากเลยครับ ขำชื่อร้านเหล้าที่หล่อนชวนไป ร้านอะไรตั้งชื่อได้ “ลุงบุญชวนเมา” แหม คิดไปได้ ชื่อลุงบุญ แทนที่จะชวนไปทำบุญ แต่ดันชวนไปเมา ฮ่าๆๆ
สี่โมงเย็นกว่าๆ พวกเราพากันถึงอำเภอปาย พอถึงปุ๊บเลยว่ะไปหาคุณจีเจ้าของร้านเหล้า Buffalo Hill และที่พักบ้านออมสินปาย เพื่อไปกล่าวทักทายในฐานะที่สนิทสนมกับคุณ Nightman ที่ไปก็ไม่ใช่อะไรหรอก ไปก็เพื่อจะบอกว่าขอพักที่บ้านออมสินปาย ขอเป็นบ้านพักสองหลัง ส่วนร้านเหล้าประเดี๋ยวตอนเย็นๆจะแวะมา
บอกกล่าวทักทายเสร็จ คุณ Nightman เลยพาตะลอนขับรถชมวิวอำเภอปายไประหว่างทาง เห็นตรงไหนสวยก็จอดถ่ายรูปกันไปเรื่อย ก่อนสุดท้ายจะมาจบตรงที่ปายภูฟ้ารีสอร์ท มาพักนั่งกินเบียร์เย็นๆ ดูวิวชิลๆกันแบบสบาย
ก่อนตะวันจะตกดิน พวกเราเลยพากันไปยังที่พัก ขนข้าวของกระเป๋าเก็บเข้าที่ มีคุณจีและคุณพ่อของแกบริการทุกอย่างให้ดิบดีในเรื่องที่พัก พวกเราก็ช่วยแกจัดแจงขนโต๊ะ ขนเตาไฟมาเตรียมไว้ที่จะปาร์ตี้กันคืนนี้
ข้าวของก็จัดเสร็จกันไปแล้ว ที่นี้เหลือแค่อาหารว่าจะทำอะไรกันกินดีในตอนเย็น คุณจีเลยพาพวกเราไปจับปลาที่สระน้ำหลังบ้านมาเผากินดูจะเข้าท่า ดีกว่าจะไปซื้อมาที่ตลาดแล้วมาทำกินเอง จับเองเผาเองกินเอง ท่าจะได้อารมณ์ในการรับประทานมากกว่า
แต่ปัญหาก็คือ ใครจะลงน้ำไปจับปลาในสระล่ะครับ ในเมื่ออากาศตอนเย็นมันก็เริ่มจะหนาวแล้ว สุดท้ายมาลงที่กัปตันไก่กับไอ้แบงค์จากแก๊งทเวนตี้คาราโอเกะที่ต้องเสียสละนุ่งผ้าขาวม้าลงน้ำไปจับปลาให้ทุกคนได้เอามาเผากินในตอนค่ำ
แต่สวรรค์ช่างใจร้ายยิ่งนัก เพราะไม่ว่าจะลากอวนจะกี่ครั้งก็ไม่ได้ปลากันซักตัว หรือว่าในสระมันไม่มีปลากันแน่
ปลาก็ไม่ได้ แถมยังต้องหนาวเพราะลงน้ำและยังคันอีก พวกเราเลยพากันเปลี่ยนไปจับไก่ในเล้าคุณจีมาทำเป็นอาหารแทนล่ะกัน
ตกลงว่าค่ำนั้นก็เลยได้กินไก่ย่าง ต้มไก่บ้าน และทอดไข่ในตอนเย็นแทน
บรรยากาศในตอนเย็นดูจะเศร้าสร้อยเหงาหงอยอยู่เหมือนกัน เพราะแต่ละคนก็แฮงโอเวอร์กันมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ไอ้ที่เหลือๆอยู่นั่งกินเหล้ากินข้าวเลยมีกันไม่กี่คน จากทั้งหมด 10 กว่าคน ส่วนพวกที่เหลือน่ะ พากันไปเฝ้าพระอินทร์กันตั้งแต่หัวค่ำครับ ซึ่งก็รวมทั้งผมด้วย ฮ่าๆๆ
สามสี่ทุ่มหลังจากแต่ละคนพักผ่อนกายาลุกตื่นขึ้นมาแล้ว ที่นี้ก็ได้เวลาออกไปย่ำราตรีในตัวอำเภอปายล่ะครับ จุดหมายแรกเลย คือต้องไปร้าน Buffalo Hill ของคุณจี เพราะนัดพี่แกไว้ว่าจะมาตอนทุ่มครึ่ง แต่นี้ แหม ล่อไปซะเกือบห้าทุ่ม
บรรยากาศในร้านก็ถือว่าคึกคักเอาการครับ สไตล์ของร้านอะไรผมก็รีวิวไปในที่เที่ยวแล้ว จะไม่ขอเล่าซ้ำล่ะกัน ช่วยๆกันในอ่านในหมวดนู้นนะครับ
จาก Buffalo Hill พวกเราก็ไปต่อกันที่ผับ Bebop ที่แนวดนตรีออกสกาเร็กเก้ และสุดท้ายไปจบที่ร้าน Don’t Cry แถวๆสะพานข้ามแม่น้ำปาย ร้านที่ปิดดึกที่สุด
ยังดีนะครับที่ไปกันแค่ 3 ร้าน เพราะปกติถ้ามากับคุณ Nightman สถิติที่ทางกินเนสส์บุ๊คบันทึกไว้เวลามาย่ำราตรีกับแก ตกอยู่ที่ ร้านล่ะไม่ถึง 30 นาที คือนั่งตูดยังไม่ทันหายเมื่อย เปลี่ยนร้านแล้วครับ
เท่าที่จำได้ มากสุดนิ น่าจะเป็น 5 ร้าน ภายในเวลาไม่ถึง 5 ชั่วโมงครับ ไปปุ๊บ สั่งอาหารเครื่องดื่มเสร็จ ของยังไม่ได้เช็คบิลแล้ว เด็กเสิร์ฟนิ งงกันเป็นกันตาแตกเลย ฮ่าๆๆ ประมาณว่า “พี่จะรีบไปไหน”
เป็นอันว่าคืนนั้นพวกเราก็จบกันที่ 3 ร้านแหละครับ เพราะสังขารมันไม่ไหว อีกทั้งพรุ่งนี้ในตอนเช้าต้องรีบพากันกลับไปทำงานทำการของใครของมัน ไอ้ครั้นจะให้ร่ำสุราหนักเกินกว่าทางร่างกายกำหนด ดูจะไม่ไหวกันแล้ว
เช้าวันอังคาร คณะพวกเราพากันรีบเก็บข้าวของเตรียมออกเดินทางกลับมาตุภูมิกันจริงๆแล้ว แต่ก่อนกลับก็ต้องแวะเที่ยวกันบ้างนิดหน่อย เพราะตั้งแต่มายังไม่ได้ไปที่ไหนเลย ยังไม่รู้เลยว่าปายมันมีอะไร ฮ่าๆๆ
สี่โมงเช้าพวกเราเลยย้ายตูดกันจากที่พักไปที่หมู่บ้านสันติชล หมู่บ้านจำลองของชาวจีนยูนนานที่ย้ายมาตั้งรกราก ไปแวะดูที่นั้นว่ามีอะไร
เดินเตะลมเตะฝุ่นไปซักพัก ถ่ายรูปนู้นนี่นั้นแถวหมู่บ้านสันติชล ก็พากันบึ่งรถมาวัดน้ำฮู มาไหว้พระประเดี๋ยวเดียว ก่อนจะไปหาอะไรกินแถวถนนคนเดินปาย และส้มตำหน้าอำเภอตรงที่ว่าการอำเภอปาย
บ่ายสองก็ถึงเวลาที่เราจะต้องกลับบ้านกันแล้วครับ ผมกวาดสายตามองแต่ละคนก็ตกอยู่ในสภาพอิดโรยกันเหลือเกิน ก็จะไม่อิดโรยกันได้ยังไงครับ ก็เล่นจัดหนักกันมา 2 วัน 2 คืน ทั้งเมารถ เมาเหล้า บวกกันปะปนไป
สุดท้ายนี้ก็ต้องบอกว่า นี้เป็นการทำบุญปนบาปที่ระห่ำครั้งนึงในชีวิตผมนะครับ เพราะมันมีอารมณ์หลายอย่างปะปนกันมากซะเหลือเกิน ทั้งเหนื่อย สนุก ซึ้ง ประทับใจ และรั่ว ซึ่งรั่วนิขอบอกว่าเยอะมากๆตอนพากันเมา ฮ่าๆๆ แต่เราไม่สามารถเปิดเผยคลิปลับได้ว่าแต่ละคนเป็นยังไง เอาเป็นว่ารู้เท่าที่ผมบอกล่ะกัน และหาจะขอสามคำกับการทำบุญครั้งนี้ผมคงจะบอกว่า…..
“มันจอร์ชมาก”
ปล.ขอขอบคุณภาพสวยๆบางส่วนจาก “น้องพลอย” ตากล้องรุ่นเล็กของเรานะครับ ที่เก็บภาพสวยๆไว้ในทริปนี้ ส่วนของผมมันมีแต่วิดีโอเมาแล้วพากันรั่ว ฮ่าๆๆ
ดู อ.กัลยานิวัฒนา ในแผนที่ขนาดใหญ่กว่า
