เคยนั่งนึกมั้ยครับว่าทุกวันนี้เราเรียนหนังสือไปทำซอกตึกอะไร และทำงานไปเพื่อแมวน้ำอะไร
ผมรู้สึกว่าสองสิ่งนี้มีเป้าหมายด้านมืดที่ผมคิดคล้ายๆกันคือ เงิน!
เราเรียนหนังสือเป้าหมายหลักคือการเรียนรู้สิ่งต่างๆในชีวิต เป้าหมายรองก็คือเป็นทางสานต่อในวิชาชีพของการทำงานตนเอง
ส่วนการทำงาน เราทำงานเพื่อหาเลี้ยงตัวเองและครอบครัว เพื่อให้สุขภาพปากท้องเป็นอยู่อย่างสะดวกสบาย
สังเกตมั้ยครับว่าจุดมุ่งหมายทำไมมันตรงดิ่งมาที่เงิน
เงินสามารถซื้อความสุขได้…?
ส่วนจะได้จริงหรือไม่ อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับมุมมองใครมุมมองมัน
จริงอยู่ที่เงินสามารถซื้อความสะดวกสบายในชีวิตได้ ประมาณว่า “เงินมา ปัญหาหมด เงินหด ปัญหามา”
แต่เรื่องของความสุขใครจะกล้ารับประกันว่ามันซื้อได้
ถ้ามนุษย์ทุกคนมีความเป็นอยู่สุขสบาย (ซึ่งคงเป็นไปได้ยาก) มนุษย์จะถวิลหาสิ่งใดกันเล่า?
ชื่อเสียง ลาภยศ เงินตรา หรือว่าความสุข
ทุกวันนี้ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เจอแต่คนมีความทุกข์ (ซึ่งเป็นเรื่องปกติธรรมชาติของมนุษย์อยู่แล้วที่จะทุกข์มากกว่าสุข)
หลายคนๆ หลงลืมความสุขในใจของตัวเองไป ไม่ได้ออกตามหา ทักทายทำความรู้จักมัน
สาเหตุนึงที่คนส่วนใหญ่เป็นแบบนั้นเพราะพวกเขาซีเรียสกับชีวิตมากเกินไป
“หนี้ท่วมกบาลแบบนี้ จะให้ปั้นหน้ายิ้มได้ยังไง” เสียงจากกลุ่มคนเหล่านั้นทักท้วง
บางคนทุกข์ใจกับเรื่องเล็กน้อย บางคนทุกข์ใจกับเรื่องใหญ่โต เป็๋นกังวลกับชีวิต
หากทุกคนลองปล่อยทุกข์ทิ้งไว้ลืมมันไปชั่วขณะ ไม่ต้องไปใส่ใจมัน
แล้วลองหันมาหาความสุขเพื่อตัวเองให้มันจำเริญใจ อย่างน้อยถึงแม้มันจะช่วยแก้ไขปัญหาไม่ได้
แต่ก็ช่วยผ่อนคลายให้เราได้เบิกบาน ได้หันกลับไปสู้ต่อกับชีวิต
ใช้ความสุขเป็นยาชูกำลังให้กับตัวเอง ยิ่งมีความสุขทุกวันมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี
งานนี้คงไม่ต้องบอกนะครับว่าการทำให้ตัวเองมีความสุขนั้นต้องทำยังไง
ผมว่าทุกคนน่าจะรู้ดีอยู่แล้วว่าอะไรที่ทำให้ตัวเองมีความสุข โดยไม่ต้องไปเดือดร้อนใคร
ขอให้ทุกคนยิ้มกับความสุขตัวเองและคนอื่นครับ
