เกริ่นนำเรื่องว่า ภาพของ Maleficent ที่จะได้พบนี้ ไม่เหมือนจากที่เคยได้รู้มาแน่นอน เลยเผื่อใจไว้ล่วงหน้าแต่ก็เดาไม่ออกเสียทีเดียวว่าเนื้อเรื่องจะเป็นอย่างไร
นางฟ้าที่สดใสอยู่บนโลกที่แสนสุขสันต์ ก็พลันกลับไปเป็นนางปีศาจร้าย เพราะไฟความเกลียดเครียดแค้นที่แผดเผาอยู่ในหัวใจยังมิได้มอดลง จากการถูกทำลายความเชื่อมั่น ทำลายความไว้ใจจากชายอันเป็นที่รัก
คงไม่ต่างอะไรกับหญิงสาวทั่วๆไปในโลกปัจจุบันที่การถูกทำลายความเชื่อมั่นความไว้ใจ จากชายคนรัก … ซึ่งมักใช้คำว่า “รัก” เพื่อขอแลกเปลี่ยนหลายสิ่งหลายอย่างอยู่เสมอ เมื่อสิ่งที่สำคัญที่สุดถูกทำลายไปด้วยความเชื่อใจ เมื่อนั้นจิตใจที่แสนดีมั่นคงก็ต้องเปลี่ยนตาม
Maleficent ในภาคนี้บอกเราว่ารักแท้ ต้องใช้เวลาพอสมควร นานเท่าไหร่บอกไม่ได้หัวจเท่านั้นที่รู้จะ 16 ปี หรือต้องรอไป 100 ปี เพื่อให้เจ้าชายสักคนมาจุมพิต เกิดเป็นรักแรกพบ เป็นไปได้ที่รักแรกพบจะกลับกลายเป็นรักแท้เข้าสักวัน …. แต่เป็นไปไม่ได้ง่ายๆ เช่นนั้น รักแท้ ส่วนใหญ่คงต้องใช้เวลาเป็นตัวพาไป และรักแท้มิได้จำกัดแค่สำหรับคู่รัก หลายต่อหลายครั้งโดยเฉพาะในโลกปัจจุบัน ความรักจากครอบครัว ความรักจากเพื่อนฝูงพี่น้อง … แลดูจะ “แท้” กว่ารักจากคนรักเสียอีก
จริงๆรักแท้อยู่ในหัวใจเรานั่นแหล่ะ เรารักใครได้จริงโดยปราศจากเงื่อนไขเมื่อไหร่ เมื่อนั้น รักแท้ก็บังเกิด
รักแท้เกิดได้ ถ้าลองคิดเสียว่าเราเป็นผู้มอบให้ มิใช่เป็นฝ่ายรอรับคำพูดดีๆ มีอำนาจทำลายล้างสูงมาก ถ้าคำพูดสวยหรูเหล่านั้นมิได้เป็นความจริง
ในโลกทุกวันนี้ โลกที่ทุกอย่างเปราะบาง ฉาบฉวย รวดเร็ว เรื่องราวหลากหลายของความรักที่กลายเป็นโศกนาฏกรรม มีให้เราพบเห็นตามหน้าข่าวอยู่บ่อย ระวังความคิด คำพูด การกระทำของเราให้ดี เพราะเราอาจจะเผลอไปทำร้าย ทำลายใครโดยที่เราอาจจะไม่รู้ตัว หรือ มิได้ตั้งใจให้มันรุนแรงนิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“อย่าได้ทำร้ายหัวจิตหัวใจของใครด้วยคำว่ารักเลย เพราะคุณอาจเปลี่ยนคนที่แสนดีให้กลายเป็นปีศาจร้าย และถ้าโชคไม่ดีอย่าง Maleficent เขาหรือเธอคนนั้น อาจจะต้องเป็นปีศาจไปตลอดชีวิต”
