info. ถนนท่าแพ อ.เมือง จ.เชียงใหม่(ตรงข้ามธนาคารธนชาติ) ราคาเริ่มต้นที่ 5 บาท สมัยเด็กๆ แถวบ้านยายของผู้เขียนที่ลำปาง จะมีร้านยาสมุนไพร,แผนโบราณตลอดถนน ลากยาวไปถึงสะพาน “กลิ่น”แถวนั้นจะมีเอกลักษณ์โดดเด่นชัดแจ้งมาก คือเดินผ่านเฉย ๆ ก็จะได้กลิ่นยาคละคลุ้งไปทั่ว แม้ว่าร้านจะปิดหมดแล้วก็ตาม ถ้าใครไม่ได้อยู่แถวนั้น หรือเพิ่งเคยผ่านไป จะรู้สึกเหม็นฉุนมาก ยิ่งเด็กสมัยนี้โตมากับยาเม็ดแผนปัจจุบัน จึงยากที่ทำความเคยชินกับกลิ่นของมันได้ เรียกว่าถ้าใครไม่เคยได้กลิ่นมาก่อนจะรู้สึกเกลียดขึ้นมาได้ง่าย ๆ พอได้ย้ายมาอยู่เชียงใหม่ กลิ่นที่คุ้นเคยพอไม่ได้สัมผัสนานๆ มันกลับชวนให้คิดถึงนะ ! แต่การจะไปตามล่าหาร้านแผนโบราณ,สมุนไพรเพื่อมาดมก็ดูจะโรคจิตไปหน่อย  คือจะไปทั้งทีก็ไม่ให้มันเสียวเที่ยวจึงขอไปค้นคว้าหาข้อมูลว่าร้านยาแผนโบราณชื่อดังของเชียงใหม่มีที่ไหนบ้าง แล้วนำกลับมาผู้อ่านได้ชมกันดีกว่าเนอะ ร้านนี้ชื่อ สล่ามองโอสถ ครับ เปิดมาตั้งแต่ปี 2480 สูตรยาร้านนี้มาจากพม่าของแท้ โดยการนำสมุนไพรท้องที่มาบดเป็นผงตามตำราพม่าเพื่อรักษาโรค  ตำรับยาแก้ไอ ยาแก้อืดแน่นท้องของร้านนี้เป็นเอกลักษณ์คือจะมีลักษณะเป็นผง ให้อมและละลายในคอ ว่ากันว่า รับประทานแล้วเสมหะลดลง และลดการระคายเคืองคอได้เป็นอย่างดี  ที่สำคัญยาทุกตัวได้ผ่านมาตราฐาน มี อย. รองรับทุกขนาน //ส่วนตัวยังไม่เคยลอง อยากรู้ให้ไปลองเองนะครับ   อันนี้เป็นยาธาตุเย็นๆ แก้วละ5บาท ที่ขายอยู่หน้าร้าน มีกลิ่นขิงผสมกับสมุนไพรอื่นๆ ว่ากันว่าเป็นสูตรดั้งเดิมที่ผสมไปด้วย […]

ต้องขอบอกก่อนว่าคู่มือฉบับนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวไม่ใช่ฉบับทางการ แต่ทุกเหตุการณ์ในคู่มือฉบับนี้ล้วนมาจากเรื่องจริง ด้วยประสบการณ์ส่วนตัวที่เจ๋งไปพบเจอมาเองตลอดระยะเวลา 7ปี ที่อยู่เชียงใหม่ เพราะเทศกาลยี่เป็งเป็นสิ่งเดียวที่ไม่เคยพลาดเลยสักปี แม้ว่าจะมีคู่มือ หนังสือ เว็บไซต์ แนะนำสถานที่ กำหนดการต่างๆออกมามากมาย แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่านักท่องเที่ยวต่างถิ่นที่ยังไม่เคยไป หลายคนอาจรู้ หรือไม่รู้ว่า ท่านกำลังจะต้องเจอเหตุการณ์แบบไหนในสถานที่นั้นๆ  และควรรับมือกับมันยังไง เพราะเหล่าฝูงชนหลักแสน หลักหมื่นคน ที่ต่างเดินทางมาร่วมงาน ต่างเป็นช่วงเวลาสำคัญของคนรักการถ่ายภาพ เป็นนาทีทองของคู่รักที่นัดพบกันเพื่อพลอดรัก เป็นแหล่งรวมของสงครามประทัดมหาประลัย เป็นโอกาสทองของนักเลงที่ต้องการประกาศศักดาความยิ่งใหญ่ของหมู่บ้านตนเอง และเป็นข้ออ้างของนักดื่มที่ใช้เทศกาลเป็นเครื่องมือในการหาเรื่องเมา ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องธรรมดา และเกิดขึ้นเป็นประจำทุกปี เที่ยวที่ไหน? (ในตัวเมือง) สถานที่สุดฮิตของคู่รักและช่างภาพ ที่ทุกปีจะมีคู่รักและช่างภาพไม่ต่ำกว่าพันชีวิต เดินเที่ยวชมการจัดแสดงความสวยสดงดงามของโคมล้านนาและโคมไฟหลากสีสัน ซึ่งแน่นอนว่าท่านจะไม่พลาดเห็นภาพถ่ายของเพื่อนตามสถานที่เหล่านี้ได้ในหน้า Feed ของ Facebook และ Instagram อย่างแน่นอน ในส่วนนี้ถือว่าปลอดภัยต่อคนแก่หรือผู้สูงอายุที่สุด พราะน้อยมากที่จะได้ยินเสียงความรุนแรงจากการเล่นประทัด ถือเป็นโซนกาพย์สงครามประทัดขนาดย่อมยามค่ำคืนตลอดแนวสะพานลามไปถึงริมน้ำปิง ทุกปีจะมีกลุ่มวัยรุ่นหญิงชายทุกเพศทุกวัย ต่างนำอาวุธประจำตัวของตนเองออกมาสำแดงอิทธิฤทธิ์ อภินิหาร ตั้งแต่กระเทียม ไฟเย็น จนถึงประทัดที่มีเสียงใกล้เคียงกับระเบิด นำมาวาดลวยลาย ท้าดวลกันบนสะพาน หรือจะโยนลงน้ำก็ตามแต่ แม้ว่าจะมีนักท่องเที่ยวผ่านไปมา ก็ไม่มีใครหวั่น หรือต้องเกรงใจกันแล้วนาทีนี้ คำแนะนำคือ เสี่ยง แต่ถ้าอยากลองก็ลองไปกันได้นะ […]

หลายคนเมื่อได้มาแอ่วเชียงใหม่ เวลาส่วนใหญ่มักจะหมดไปกับการตระเวนชอปปิ้งซื้อสินค้าพื้นเมือง หาของกินร้านเจ๋งๆที่รสชาติอร่อยเหาะ ไปกราบไหว้นมัสการพระตามวัดต่างๆ หรือไม่ก็ขึ้นดอยไปสัมผัสอากาศหนาวชมธรรมชาติอันสวยงาม แต่ก็มีบางคนที่ติดนิสัยเป็นหนอนหนังสือ คือไม่ว่าจะไปเที่ยวไหน ถ้าได้มีโอกาสเห็นร้านหนังสือ เป็นต้องแวะไปเลียบๆเคียงๆดู สนองตัณหาตัวเอง เพื่อเป็นการตอบสนองตัณหาสำหรับหนอนหนังสือที่มาเที่ยวเชียงใหม่ เลยถือโอกาสขอแนะนำร้านหนังสือมือเก่าเด่นๆ ที่ต้องเน้นย้ำว่าห้ามพลาด! และที่สำคัญร้านหนังสือเก่า เสน่ห์ของมันอยู่ที่ เราไม่รู้ว่าเราจะเจอหนังสืออะไรบ้าง อาจจะเป็นหนังสือที่เราหามาทั้งชีวิต (เหมือนรักแท้) หรือหนังสือที่หาซื้อไม่ได้แล้วตามร้านหนังสือทั่วไป แต่เผอิญมันมาเจอที่นี้ ซึ่งต้องบอกว่าเป็นอะไรที่ยากจะคาดเดาปนระทึกไปด้วยความตื่นเต้นจริงๆ ไปกันที่ร้านแรกกันเลยครับ กับร้าน “เชียงใหม่บุ๊ค” ที่วางตัวอยู่บนถนนศรีดอนไชย ตรงข้ามเยื้องๆกับ ร้านสุริยวงศ์บุ๊คเซ็นเตอร์ ซึ่งหนังสือส่วนใหญ่ที่นำมาจำหน่ายก็มีกันให้เลือกหลากหลายแนว ไม่ว่าจะเป็น การ์ตูนคอมมิค นิยาย ศาสนา การบริหาร จิตวิทยา ฯลฯ ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ หรือจะเป็นนิตยสารเก่า ทางร้านเขาก็มีมาวางขายกันให้เลือกเยอะ ราคาก็แตกต่างกันไปตามสภาพ มีทั้งลด 50% หรือ 70% ก็ว่ากันไป  ร้านนี้อาจจะติดหน่อยก็ตรงที่มีฝุ่นมากไปนิดนึงในร้าน จนบางคนเรียกติดปากว่า “ร้านหนังสือมือสองฝุ่นตลบ” ก็แหมหนังสือเก่ามันต้องมีฝุ่นบ้างเป็นธรรมดาใช่มั้ยล่ะครับ ร้านจะเปิดให้บริการประมาณ สองโมงเช้ากว่าถึงสองทุ่ม ส่วนร้านที่สองแถวกาดธานินทร์ กับร้าน “คลังหนังสือ” บนชั้นสองของตลาด ร้านนี้หนังสือเก่าก็เยอะเอาเรื่องเหมือนกันครับ […]

เกมกีฬาพื้นบ้าน การแข่งขันของลูกผู้ชายแผ่นดินล้านนา ที่มีศักดิ์ศรีเป็นเดิมพัน เกมสุดมันส์ที่มีเดิมพันคือการอยู่รอด ใครจะอยู่ใครจะไปมีเพียงหนึ่งเดียว ประชันฝีไม้ลายมือทุกช่วงฤดูฝน เป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากการ “ชนกว่าง” สมัยผมเป็นเด็กประถมที่ทามาก็อตจิยังฮิตติดตลาดใครๆก็ต้องพกมาโรงเรียนทุกคน แต่กลับมีเพื่อนบางกลุ่มไม่สนใจสัตว์เลี้ยงไฮเทคชนิดนี้   พวกเขาเลือกที่จะแตกต่างไม่ตามกระแสตั้งแต่เด็ก โดยถืออ้อยมาจากบ้านพร้อมสัตว์ปีกที่เกาะอยู่บนนั้นมาโรงเรียนแทน  มันทำให้ผมสงสัยเหลือเกินว่าเขาเอามาทำอะไรกัน มันจะฮิตสู้ทามาก็อตได้หรือ!? วิชาเกษตร กพอ. สลน. สปช. ก็ไม่ใช่ เพราะไม่น่าจะมีอยู่ในบทการเรียนการสอน และเหตุการณ์ที่ทำให้ผมช็อคไม่หยุดอยู่แค่นั้นก็คือตอนเลิกเรียนก่อนกลับบ้านที่ผมต้องแวะไปซื้อของเล่นบั่นทอนปัญญาหน้าโรงเรียนทุกวัน ก็ยังเจอกลุ่มชายฉกรรจ์วัยกำหนัด นั่งเรียงรายปูผ้าขายสัตว์ปีกชนิดนี้ พร้อมอ้อยให้แก่นักเรียนชายที่เข้ามารุมแย่งกันซื้อ ราวกับเป็นของแจกฟรี ยิ่งทำให้โทสะของผมแทบระเบิด อยากปาทามาก็อตจิเขวี้ยงทิ้งบัดเดี๋ยวนั้น เมื่อสืบทราบได้ความ ก็รู้ว่ามันคือ “กว่าง” แมลงหน้าฝนที่เหล่าลูกผู้ชายไม่จำกัดวัยนำมาสู้รบ ประชันฝีมือกัน เมื่อทราบแล้วผมจึงไม่รอช้าซื้อกลับบ้านมา 1ชุดทันที ตั้งแต่วันนั้นทำให้ผม ได้รู้จักกับ “น้องกว่าง” กว่าง เป็นชื่อเรียกของด้วงปีกแข็งชนิดหนึ่ง มี 6 ขา ตัวผู้จะมีเขายื่นไปข้างหน้าและโค้งเข้า ตอนปลายแยกเป็นสองแฉก ซึ่งมีตั้งแต่ 2 เขา 3 เขา และ 5 เขา ส่วนตัวเมียไม่มีเขา เกิดจากไข่ของแม่กว่างที่ฟักตัวในดิน มีชื่อเรียกตามรูปร่าง […]

ใครที่เป็นนักดื่ม หรือนักเที่ยวยามราตรี ในเชียงใหม่ คงคุ้นเคยกับ “สมาพันธ์พวงมาลัย ไส้ย่าง ”  ที่ถือกำเนิดมาได้หลายปีแล้ว ด้วยโครงสร้างทีมฝ่ายขายที่มีจำนวนมาก และคาดว่าจะมากขึ้นเรื่อยๆ  โดยมีจุดเด่นของสมาพันธ์คือ แม้จะเป็นคนคนละร้าน คนละเจ้า แต่จะขายของแบบเดียวกัน แพทเทิร์นเดียวกัน  รสชาติจะไม่ต่างกัน  ยังไม่รวมถึงร้านหาบเร่ที่ขาย แหนมมัดจิ๋ว กับไข่นกกระทา ลูกชิ้นทองสุข (ทำไมมีแต่ทองสุข?) ที่ไม่ทราบแหล่งที่มา โดยแบ่งทีมออกขายตามร้านอาหารเครื่องดื่มตามริมถนน  หรือร้านอาหารริมน้ำในแต่ละวันไม่ต่ำกว่า 100 ชีวิต แทบทุกวัน และยังมีปริมาณหนาแน่นมากขึ้นเรื่อยๆ โดยขอจำแนกออกเป็น 1.พนักงานขายพวงมาลัย – คนแก่ชรา/ผู้สูงอายุ คือ อาจเป็นเรื่องปรกติถ้าคนขายอาจชื่นชอบ หรือใจรักงานประเภทนี้แม้อายุอานามจะเยอะมากแล้ว แต่ข้อสังเกตคือ คนที่มาส่งผู้ขายตระเวนหาลูกค้าตามร้านต่างๆ กลับอยู่ในวัยกลางคน ร่างกายดู กำยำแข็งแรง ครบ32 ปรกติครบถ้วนทุกประการแต่กลับไม่เดินขายเอง – เด็กประถมที่อายุไม่เกิน 8-9 ขวบ คือ อาจเป็นเรื่องปรกติถ้าเด็กเหล่านี้ มีจิตวิญญาณกตัญญู ช่วยหาเลี้ยงครอบครัวตั้งแต่เด็ก จนดึกดื่นเที่ยงคืน ทั้งๆที่พรุ่งนี้อาจต้องไปเรียน  แม้ว่าพ่อแม่ของเด็กจะนั่งจิบน้ำ นับเงินรอที่รถจักรยานยนต์อย่างสบายอารมณ์ ก็ตาม […]

สวัสดีครับ วันนี้รีวิวเชียงใหม่ จะพาไปดู สถานีขนส่งผู้โดยสารเชียงใหม่แห่งที่3  ที่เปิดมาได้สักพักใหญ่ๆแล้ว ซึ่งในส่วนของสถานีใหม่แห่งที่3นี้ เปิดตัวไปตั้งแต่วันที่ 4 พ.ย. 2555 ที่ผ่านมา โดยจะเป็นรถที่วิ่งจากเชียงใหม่ไปยังจังหวัดต่างๆทั่วไป แต่จะยังอยู่ในบริเวณเดียวกันกับสถานีขนส่งอาเขตเดิม ในส่วนของที่ใหม่นี้ ได้คัดแยกรถที่เป็นรถปรับอากาศชั้นหนึ่งและรถ  VIP ออกมาจากสถานีเดิมก็เหมือนกับเป็นการยกระดับมาตรฐานของผู้ใช้บริการ (แบ่งคลาส) คาดว่าจะทำให้ผู้โดยสารมีความสะดวกยิ่งขึ้น  เพราะช่วงเทศกาล อย่างที่รู้ๆกันอยู่ สำหรับคนทำงาน หรือนักศึกษาจากต่างจังหวัด ตั๋วเดินทางกลับภูมิลำเนาในจังหวัดภาคเหนือ ถือเป็นอัญมณีล้ำค่าที่ต้องใช้ความอดทน และเล่ห์เหลี่ยม ไหวพริบในการแย่งชิงกว่าจะได้มา อีกทั้งต้องเจอการกดขี่ราคาของรถตู้เอกชน กับสี่ล้อแดง(บางคัน) ที่หาเหยือที่ไม่มีตั๋ว แล้วอัพค่าเดินทางแบบไปไม่เป็น คาดไม่ถึง เดาทางไม่ถูก นอกจากนี้ยังได้ข่าวแว่วๆมาว่า ขนส่งทางบกได้มีการกำหนดเส้นทางเดินรถระหว่างประเทศสายที่ 8 ระหว่าง จังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย เชียงของ บ่อแก้ว อุดมชัยและหลวงพระบาง เพื่อรองรับการก่อสร้างสะพานข้ามน้ำโขงที่อำเภอเชียงของ ในเร็วๆนี้ด้วยนะ ส่วนรถที่เป็นแบบรถธรรมดา รถที่วิ่งในพื้นที่ใกล้เคียง เช่น เชียงใหม่ –ลำปาง-ลำพูน  หรือ รถสายอีสานที่เป็นของหลายๆบริษัทยังให้ประจำอยู่ที่เดิมครับ โดยพื้นที่ใหม่ได้มีการเพิ่มลานจอดรถขึ้นอีกให้กับรถส่วนบุคคลบริเวณทางด้านวัดภูคำ ส่วนในบริเวณสถานีขนส่งแห่งใหม่จะมีการกำหนดรถโดยสารที่เข้าไปจอดที่สถานีเป็นรถของเจ้าหน้าที่เท่านั้น ส่วนรถรับจ้างต่างๆจะให้จอดด้านนอกแทน สถานีใหม่ก็มีจุดบริการรถเข้าเมืองทั้งวินมอเตอร์ไซด์ ตุ๊กตุ๊ก ส่วนสี่ล้อแดงเข้าเมืองมี 4เส้นทางหลัก ราคาเริ่มต้นก็100บาทครับ  ถ้าใครต่อรองไม่เก่ง แนะนำว่าใครมีญาติ […]

ใครไป ใครมา ถ้าไม่ใช้รถส่วนตัว จุดแรกและจุดสุดท้ายในการมาเชียงใหม่ ส่วนมากก็ไม่พ้นสถานีขนส่งอาเขต หรือชาวเชียงใหม่ เรียกว่า “อาเขต” เฉยๆ เคยสงสัยกันบ้างมั๊ยคะ ว่าทำไม สถานีขนส่งเชียงใหม่ ถึงเรียกกว่า “อาเขต” เราก็สงสัย เก๊าะเลยไปหาข้อมูลมา เค้าบอกว่า เมื่อก่อน ย่านนั้นเป็นโครงการศูนย์การค้าอาเขต เต็มไปด้วยสถานบันเทิงสำหรับชาวเชียงใหม่ ทั้งลานสเก็ต ดิสโก้เธค ศูนย์การค้า และโรงแรมอาเขต เพื่อรองรับกับสถานีขนส่งใหม่(ในสมัยนั้น) ที่แยกมาจากขนส่งเก่าที่ช้างเผือก ชาวบ้านเลยเรียกสถานีขนส่งแห่งที่ 2 ว่า “สถานีขนส่งอาเขต” เพื่อให้ระบุว่าเป็นสถานีขนส่งแห่งไหน ต่อมาก็เลยเรียกกันสั้นๆ ว่า “อาเขต” เฉยๆ เพื่อง่ายต่อการพูดจ้า สถานีขนส่งอาเขตที่เราเห็นในปัจจุบัน ถูกสร้างมานานแล้ว รองรับนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติมาหลายสิบปี สภาพก็ทรุดโทรมไปตามกาลเวลา ปรับปรุงแล้วปรับปรุงอีก ก็ยังไม่เพียงพอต่อจำนวนนักท่องเที่ยวที่มาเยือนเชียงใหม่มากขึ้นทุกปี ทำให้ทางเทศบาล ได้สร้างสถานีขนส่งแห่งใหม่ขึ้นมาใกล้ๆ กัน เพื่อให้สามารถรองรับนักท่องเที่ยวได้เพิ่มขึ้น และปรับปรุงสถานที่ให้น่าใช้บริการอีกด้วย ตอนนี้สถานีขนส่งแห่งที่ 3 ได้เปิดให้บริการแล้วนะคะ สามารถไปใช้บริการได้ทั้ง 2 ที่เลยค่ะ แต่ช่วงดึกๆ ที่เก่าจะไม่เปิดแล้ว […]